بررسي مقايسه اي بناهاي دوره قاجاريه درگرگان (نمونه موردي خانه تقوي،خانه فاطمي ، خانه مفيذيان)

استراباد يكي از شهرهاي مهم سرزمين گرگان و گويا كرسي هخامنشيان بوده است و اعتبار و رونق آن پس از قتل عام و ويراني مغول وتيمور كم شده است. در زمان حمله اعراب به ايران تنها بخشي كه توانست مدت زيادي در مقابل اعراب مقاومت كند، گرگان بود تا اينكه سال 115 تا 125 هجري اعراب موفق به فتح طبرستان و گرگان شده و شهر گرگان را ويران كردند. اين شهر در سال هاي آخر دوره صفويه چندين بار مورد تهاجم و غارت طوايف مختلف واقع شد و قسمتي از آن تخريب شد.جهت جلوگيري از حمله ازبكان قلعه به نام ”مبارك آباد“ ساخته شد كه بعدها به نام ”آق قلعه“ و سپس به ”پهلوي دژ“ و مجددا به ”پهلوي دژ“ موسوم شد.طايفه قاجار كه در سال 1010 توسط شاه عباس به خراسان و گرگان كوچ داده شده بودند، در سال 1140 اطراف قلعه مبارك آباد را ترك كرده و به شهر فعلي گرگان آمدند و از آن تاريخ به بعد شهر گرگان فعلي توسعه يافت. در دوره حكومت رضاخان نام شهر رسما از استراباد به گرگان تغيير يافت(سال 1310) و شهر از رشد قابل توجهي برخوردار شد كه آنرا مي توان نتيجه امنيت منطقه و تمركزگرايي در اين دوره دانست. از سال 1320 به بعد عده بيشتري از شهرستان هاي ايران به اين سرزمين آمدند كه اغلب از شرق ايران مانند كاشمري ها، طرودي ها، سيستاني ها و سبزواري ها بودند. در دهه هاي اخير رشد شهر بيشتر به دلايل عام گسترش شهرنشيني در ايران و مشخصات در گرگان به دليل رونق كشاورزي و محصولات صنعتي در دشت و ارائه خدمات و صنايع وابسته به كشاورزي در آن و نيز احداث راه هاي مناسب كشوري و منطقه اي صورت گرفته است. اين گسترش به حدي است كه شهر گرگان در حال حاضر از نظر جمعيتي اولين شهر بزرگ استان گلستان محسوب مي شود.روش تحقيق در اين مقاله بصورت برداشت ميداني و اسناد كتابخانه اي ميباشد .