ارزيابي جايگاه مديريت بحران در نظام مديريت شهري (نمونه موردي : شهر بوئين زهرا)

از زمانهاي قديم و با شكل گيري شهرها همواره سوانح امري تهديد كننده براي شهرها و جوامع بشري به حساب آمده و باعث بروز خسارت هاي جبران ناپذيري شده است. با گذشت زمان، به منظور كاهش انواع خسارت هاي ناشي از وقوع سوانح، نظريه هايي در خصوص مديريت بحران مطرح گرديد. مديريت بحران به معناي رفع يا كاهش تاثيرات و تبعات مخاطرات طبيعي و مصنوع مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي جايگاه مديريت بحران در نظام مديريت شهري مي باشد. باتوجه به قرارگيري شهر بوئين زهرا بر كمربند زلزله و تجربه بروز خسارت هاي جبران ناپذير ناشي از زلزله سال 1341 اين شهر به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده است. سوال تحقيق عبارت است از اين كه جايگاه مديريت بحران در نظام مديريت شهري چگونه است. روش تحقيق به صورت توصيفي وتحليلي بوده به اين صورت كه پس از انجام مطالعات نظري در خصوص مباني و اصول و معيارهاي مديريت بحران و استخراج معيارهاي مربوطه، پرسشنامه اي طراحي گرديد. اين پرسشنامه براي سنجش معيارهاي مطرح در مديريت بحران و جايگاه آن در نظام مديريت شهري نمونه مورد مطالعه مي باشد. اين پرسشنامه توسط مديران، مسئولان و كارشناسان شهر تكميل گرديد و مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج تحقيق مشخص شد كه مديريت بحران در نظام مديريت شهري شهر بوئين زهرا فاقد نقش و جايگاه مي باشد در زمينه مراحل چهارگانه مديريت بحران در نظام مديريت شهري اين شهر اقدام موثري انجام نشده به گونه اي كه تا كنون در اين شهر ستاد مديريت بحران در شهر بوجود نيامده، در جريان ساخت و سازهاي و فعاليتهاي عمراني اين شهر به ملاحظات زلزله خيزي منطقه و تامين مقاومت ساختمانهاتوجه نشده است . همچنين در ساختارشهر، بافت آن، كاربري زمين هاي شهر، تراكم هاي شهري ، تاسيسات و زيرساخت هاي شهري و شبكه ارتباطي به مقوله مديريت بحران توجه نشده است .