بررسي تاثير ميرايي جداگرهاي لرزه اي بر روي پاسخ هاي لرزه اي ساختمان هاي جداسازي شده از پايه

امروزه در كشورهاي لرزه خيز جهت اتلاف انرژي لرزه اي وارد بر سازه به استفاده از انواع ابزار مستهلك كننده انرژي توصيه شده است. يكي از اين ابزارها، استفاده از جداگر لرزه اي مي باشد. در كنترل ارتعاشات به روش جداسازي لرزه اي تمركز بر كنترل نيروي زلزله است و هدف كاهش شتاب ورودي است. به عبارت ديگر گاهش تقاضا به جاي افزايش ظرفيت سازه، هدف اصلي در اين روش ها جلوگري از انتقال مستقيم نيروي زلزله از پي به سازه مي باشد. در اين تحقيق تاثير ميرايي جداگر هاي لرزه اي كه يكي از مهم ترين مشخصات جداگر ها مي باشد را بر روي پاسخ لرزه اي سازه 5 طبقه با نرم افزار sap مدلسازي، تحليل و مورد بررسي قرار داديم و تاثير ميرايي را بر روي پاسخ ها مشخص كرديم. به دليل نشان دادن رفتار غير خطي سازه اصلي و همچنين جداگر ها از روش مدلسازي و تحليل غير خطي تاريخچه زماني با سه عدد ركورد زلزله هاي ثبت شده پيشين استفاده گرديد. با توجه به كاهش شتاب كل سازه مشاهده شد كه برش پايه ساختمان ها نيز كاهش يافته است و همچنين به دليل خاصيت ميرايي جداگرها مقدار زيادي از نيروي زلزله در جداگر ها ميرا مي شود.