مديريت پايدار در منابع آب و استحصال آن با سه رويكرد آبخيزداري در حوضه هاي طبيعي، شهري و روستايي

آب شيرين هديه الهي و يك منبع جهاني و منطقه‌اي محسوب مي‌شود كه در حوضه ‌هاي آبخيز خاصي از جهان قابل دسترس است و به دليل محدوديت ‌آن به اشكال و روشهاي مختلفي يافت مي‌شود. امروزه با توسعه شهرها و ساير زير ساختها و تغييردركاربري‌هاي طبيعي به محيط‌هاي مصنوعي و دست ساخت، شاهد ايجاد محيطهائي با رفتارهاي هيدرولوژيكي و هيدروليكي متفاوت مي‌باشيم.. حوضه هاي آبخيز كشور 164 ميليون هكتار شامل 6 ابر حوزه برابر با مساحت كل كشور مي باشد كه حدود 91 ميليون هكتار آن سيل خيز است. عدم توجه به وضعيت نابسامان آب كشور از يك سو و توقع بيش از حد در استحصال و تامين آب بدون انجام كارهاي زير بنايي از سوي ديگر، موجب ايجاد بحران آب و خشكسالي و نگراني هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي در كشور شده است. نزولات آسماني در ايران 400 تا 500 ميليارد متر مكعبت تخمين زده مي شود كه به علت گرماي فلات مركزي ميباشد. داشتن متوليان مختلف آب، عدم مديريت صحيح و فقدان پوشش گياهي نزديك به 80 درصد آن تبخير شده و فقط 80 تا 100 ميليارد متر مكعب آن به صورت آبهاي سطحي و زير زميني جاري مي شود. مديريت جامع در حوضه هاي آبخيز طبيعي، شهري و روستايي، بازيافت و مديريت آبهاي سطحي آب شرب، بهداشتي، كشاورزي، صنعت و آب مورد نياز دام و حيات وحش و فضاي سبز را تامين مي نمايد و موجب جلوگيري فرسايش خاك، تقويت سفره هاي زيرزميني و نيز احياء وتوسعه جنگلها، مراتع، چشمه ها، قناتها و رودخانه ها ميگردد.