بررسي نقش بارش با دوره بازگشتهاي مختلف در محاسبه آب قابل استحصال (مطالعه موردي: حوضه بركت)

در سالهاي اخير خشكسالي ها تداوم و شدت بيشتري داشته است و نيز برداشت بيرويه از منابع آب سطحي و زير زميني باعث گرديده است تا اين مايع حيات كمياب شود. مديريت منابع در وضعيت موجود اهميت زيادي برخوردار بوده و استفاده بهينه از منابع آب و بالا بردن بهره وري يك ضرورت محسوب مي شود. آب سبز و كشت محصولات ديم مي تواند كمك شاياني به كاهش مصرف منابع آب داشته باشد. از آنجايي كه كشور داراي اقليم خشك و نيمه خشك مي باشد، كشت ديم همراه با ريسك بوده و در سالهاي كم آبي بازده بسيار كاهش مي يابد. آبياري تكميلي در چنين مواقعي مي تواند راهگشا باشد. براي تامين آب در سر شاخه ها محاسبه رواناب سالانه و براي مكانيابي سازه هاي ذخيره آب يك الزام است. ولي يك نكته مغفوله است كه در سر شاخه ها، رواناب به شدت متاثر از بارندگي بوده و ممكن است در يك سال به دليل كاهش بارندگي رواناب رخ ندهد. در اين مقاله سعي شده است به اهميت مقدار رواناب در ترسالي ها و خشكسالي ها پرداخته شود . بدين منظور در حوضه بركت در غرب شهر كرج با مساحت 325 هكتار، بارش با دوره بازگشتهاي مختلف براي دوره هاي ترسالي و خشكسالي استخراج شد. رواناب سالانه با روش تجربي آي‌كار با دوره بازگشتهاي ذكر شده محاسبه و در نهايت نسبت حجم رواناب دوره بازگشتهاي ذكر شده نسبت به متوسط بدست آمد. نتايج نشان داد كه در خشكسالي با دوره بازگشت 200 سال نسبت حجم رواناب به متوسط معادل 27/0 و در ترسالي با دوره بازگشت 200 سال 1/2 مي باشد. اين موضوع بيانگر آن است كه ممكن است رواناب در اين حوضه تا 10 برابر تغيير يابد. بنابراين براي محاسبه رواناب بايد هردو دوره هاي ترسالي و خشكسالي را در نظر گرفت.