تحليلي بر طرح هاي ساماندهي فضا و سكونتگا ههاي روستايي در جهت عمران و توسعه پايدار روستايي

امروزه برنامه ريزي جهت توسعه پايدار به عنوان يكي از سرفصل هاي مسايل اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و فضايي جاي خود را باز نموده است و كشورها سعي مي نمايند با بسيج امكانات و توانمندي هاي خود به اهداف توسعه در تمامي ابعاد اقتصادي و اجتماعي، كالبدي فضايي نائل آيند. طرح هاي ساماندهي فضا و سكونتگا ههاي روستايي اين امكان را فراهم نمود هاند كه نخست شناخت جامعي از منطقه ارائه شود و دوم اينكه علل و عوامل بروز هر گونه مشخصه اجتماعي، اقتصادي و... تبيين گردد و سوم به عنوان برنامه اي جامع در يك افق زماني ده ساله، ويژگ يهاي مختلف نقاط روستايي منطقه را پي شبيني نمايد و راهكارهاي اجرايي به منظور تحقق توسعه پايدار روستايي ترسيم شود. لذا تحقيق حاضر با هدف شناخت و تحليل طرح هاي ساماندهي فضا و سكونتگاهي روستايي در جهت عمران و ساماندهي كالبدي روستاها انجام شده است و روش بررسي آن گردآوري اطلاعات از منابع اسنادي و توصيفي- تحليلي از روند تهيه طر حهاي سازماندهي فضا و سكونتگاه هاي روستايي مي باشد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه نگرش جامع بر ساختار توسعه كالبدي و معماري كشور و از جمله توجه به سكونتگا ههاي در حال گذر ضرروت داشته و طرح ساماندهي فضا و سكونتگا ههاي روستايي در اين راستا، با هدف توزيع بهينه جمعيت، فعاليت، تأسيسات و خدمات رفاهي در گستره فضاهاي روستايي مي تواند نقش مؤثري در جهت توسعه پايدار ايفا نمايد. همچنين با تعيين راهبردها و راهكارهاي توسعه بخ شهاي اقتصادي و ارائه برنامه ها و طرح ها به تفكيك تقسيمات كالبدي، سازماندهي مناسب تأسيسات و خدمات رفاهي با توجه به نظام سلسله مراتبي و تقسيمات كالبدي پيشنهادي و ساماندهي كالبدي سكونتگاهي روستايي مي توان موجب ارتقاي كيفيت محيط زيست و كاهش آسيب هاي ناشي از بلاياي طبيعي گرديد. لذا در اين مقاله ويژگي هاي طرح هاي ساماندهي فضا و سكونتگا ههاي روستايي در جهت عمران كالبدي روستاها و توسعه پايدار، مورد بررسي قرار مي گيرد.