مطالعات كاني شناختي و سيالات درگير در منطقه اكتشافي زاوه، جنوب شرقي تربت حيدريه، خراسان رضوي

منطقه اكتشافي زاوه در شمال شرق ايران و 40 كيلومتري جنوب شرقي تربت حيدريه در استان خراسان رضوي قراردارد. زمينشناسي منطقه شامل سنگ هاي رسوبي ژوراسيك و كرتاسه و واحدهاي آتشفشاني تراكيآندزيتي ائوسن است. كانيسازي مس به شكل رگهاي در امتداد شرقي غربي و با عرض - 5 / 1 تا 2 متر در واحد كنگلومراي سيليسي ديده ميشود. كانيهاي اوليه شامل كالكوپيريت، پيريت و آرسنوپيريت وكانيهاي ثانويه شامل كالكوزيت، بورنيت، كووليت، مالاكيت، آزوريت، گوتيت، هماتيت و به ميزان كمتر كريزوكلا ميباشد. آلتراسيون غالب همراه با رگه كاني سازي سيليسي شدن است. برمبناي مطالعه سيالات درگير دوفازي ) LV ( در كاني كوارتز، حداقل دماي تشكيل كاني سازي بين 310 تا 387 درجه سانتيگراد با درجه شوري بين 1 / 8 تا 8 / 15 درصد است. دو سيال هم دما اما با شوري متفاوت در تشكيل كانيسازي مشاركت داشتهاند. كاهش دما مهمترين عامل تهنشست سولفيدها ميباشد. سنگ ميزبان، كنترل ساختاري كانيسازي، نوع آلتراسيون و گسترش آن، دماي متوسط و شوري كم محلول كانهدار و كاني شناسي ساده منطقه زاوه مشابه كانسارهاي رگهاي هيدروترمال است.