مطالعه ي ميانبار سيال و نسبت ايزوتوپي گوگرد؛ كانسار مس پورفيري كرور، جبال بارز، كمربند مس كرمان

كانسار كرور در قسمت جنوبي كمان ماگمايي كرمان در ناحيه ي جبال بارز واقع شده است. در كانسار كرور بافت استوك ورك در قسمت حاشيه اي و مركزي كانسار به ترتيب در دگرساني هاي فيليك و پتاسيك به خوبي توسعه يافته است. براساس روابط قطع شدگي و كاني شناسي 8 گروه از رگه هاي گرمابي در اين كانسار قابل تشخيص مي باشد. سيالات درگير در كانسار مورد مطالعه براساس ويژگي هاي فازهاي درونشان همچون تعداد فازها، نوع فازها و نسبت فازها به 4 گروه تقسيم بندي شدند، كه عبارتند از: سيالات درگير حاوي بخار- مايع، مايع- بخار- هاليت، مايع- بخار- هاليت- انيدريت، مايع- بخار. دماي بالاي (620 تا 510 درجه سانتي گراد) به دام افتادن سيالات نوع 1 و شوري پايين اين سيالات (45/ 5 تا 22 /19 برحسب درصد وزني هاليت) نشان مي دهد كه سيالات درگير مذكور احتمالاً نشان دهنده ي سيالات مربوط به مرحله ي ارتوماگمايي مي باشند، سيالات درگير نوع 2 با توجه به حضور انيدريت و هاليت احتمالاً در اثر رخداد جوشش ثانويه در سيالات نوع 1 ايجاد شده اند، سيالات نوع 3 كه حاوي هاليت مي باشند و در محدوده ي دمايي 236 تا 500 درجه سانتي گراد همگن شده و شوري بين 8 /33 و 8/ 59 تشكيل شده اند مي توانند در نتيجه ي فرايندهاي جوشش ثانويه كه در سيالات با دماي بالا و شوري بيشتر و نيز اختلاط بين سيالات ماگمايي و آب هاي سطحي ايجاد شده باشند. سيالات نوع 4 كه در دماي بين 398 تا 248 درجه سانتي گراد و شوري 45/ 9 تا 45/ 17 برحسب درصد وزني هاليت تشكيل شده اند و با توجه به حضور آن ها در دگرساني فيليك و همگن شدن آن ها به فاز مايع احتمالاً در نتيجه ي اختلاط حجم كمي از سيالات ماگمايي با سيالات سطحي بوده است. تغييرات ايزوتوپي گوگرد در كانسار كرور بين ‰7 /0- (در نسل اول كاني سازي) تا ‰2/2 (در آخرين نسل از كاني سازي) در تغيير است كه نشان دهنده تغييرات شرايط فيزيكوشيميايي سيالات گرمابي در طي مراحل مختلف كاني سازي مي باشد.