نگاهي نو به ژئوشيمي عناصر كمياب در اكتشاف كانسارهاي پورفيري دركمربندهاي ماگمايي سنوزوئيك ايران

فرآيندهاي مثل ذوب بخشي، تفريق، اختلاط ماگمايي و عدم امتزاج مذاب ها همراه با ضريب تفريق، قابليت انحلال و شرايط اكسيداسيئن- احيا فاكتورهاي اصلي كنترل كننده پراكندگي و غني شدگي عناصر است. نقش اين فاكتورها با قابل ارزيابي است. براي اين منظور دو كمربند REE , HFSE استفاده از ژئوشيمي و تغييرات عناصر كمياب مثل ماگمايي- متالوژنيكي سنوزوئيك ايران (اروميه- دختر و البرز- آذربايجان) مورد ارزيابي قرار گرفتند. اين مطالعات نشان داد كه با افزايش ضخامت پوسته همراه با افزايش تكاملي كمان ماگمايي، ذوب بخشي كاهش مي يابد و آنهم سبب ايجاد مي شود. اين مسئله مي تواند در ارزيابي درجه ذوب بخشي، درجه تفريق و Zr, Hf, HREE ماگمايي با مقادير پايين مقايسه ماگماهاي فازهاي مختلف از زمان شروع فرورانش تا زمان پس از برخورد، مورد استفاده قرار گيرد. با استفاده از Eu و نبود آنومالي منفي Zr/Hf و Zr, Hf ما نتيجه گرفتيم كه مقادير پايين Hf - (Zr/Hf) و Zr - Hf نمودارهاي نشانگر سنگ هاي ماگمايي تفريق يافته تر و بارور است كه عمدتا در كمان هاي LREE/HREE همراه با نسبت بالاي كامل رخ مي دهند.