بررسي وضعيت دام و دامداري و اثرات اقتصادي و زيست محيطي آن در روستا (مطالعه موردي: دهستان زنگبار پلدشت)

دامداري امروز يكي از اركان بخش محوري (توسعه كشاورزي) و از جمله منابع عمده تامين نيازمندي هاي غذايي انسان به شمار ميرود. شهرستان پلدشت يكي از قطب هاي دامداري در ايران است. تحقيق حاضر با هدف شناخت و تحليل اثرات اقتصادي و زيست محيطي دامداري بر روستا (دهستان زنگبار پلدشت) انجام شده است. نتايج نشان مي دهد به دليل سنتي بودن نظام دامداري وافزايش تعداد دامها نسبت به سال هاي گذشته بدون توجه به ظرفيت و محدوديت مراتع و پايين بودن بازده دام و محصولات دامي به دليل سنتي بودن شيوهها و نظام دامداري وعدم امكانات بهداشتي دام و خدمات مناسب دامپزشكي از فرصتهاي موجود روستا به درستي استفاد نشده است. در مقابل، عوارض نامطلوبي مانند تخريب محيط طبيعي روستا، تلف شدن زياد دام و... بر جاگذاشته است.در حالي كه با مديريت صحيح در نظام دامداري روستا ميتوان صنعت دامداري رادر روستا به عنوان ابزاري براي رشد اقتصادي روستا و تبديل كرد.