بررسي رخداد كانه زايي و كانه نگاري كانسار مس آبگاره، جنوب دامغان

كانسار مس آبگاره در 140 كيلومتري جنوبغربي شاهرود از توابع استان سمنان، بخشي از مجموعه آتشفشاني-رسوبي نوار طرود-چاهشيرين است كه در حاشيه شمالي كوير مركزي رخنمون دارد. همانطور كه ميدانيد، اين منطقه از ديرباز براي معدنكاري مس مورد توجه بوده است. عمدهترين واحدهاي سنگشناسي رخنمون يافته در محدوده آبگاره از توالي گدازههاي زيردريايي با تركيب بازالت و آندزيت به سن ائوسن تشكيل شده كه با واحدهاي آذرآواري از جمله كريستالتوفها همراهي ميشوند. بر طبق مشاهدات صحرايي و مطالعات كانهشناسي، رخداد كانهزايي در منطقه معدني به دو گروه؛ هيپوژن )پيريت، كالكوپيريت، بورنيت و مگنتيت( و سوپرژن )كالكوسيت، كووليت، مالاكيت، كريزوكولا، گوتيت، هماتيت و ليمونيت( تقسيمبندي ميشود. قسمت اعظم اين كانهزايي در طول گسلهاي اصلي منطقه با امتداد شمالخاوري-جنوبباختري و شمالباختري-جنوبخاوري در بخش گدازههاي زيردريايي رخ داده است كه اين گسلها نقش اصلي را در دگرساني و كانهزايي مس داشتهاند. عمدهترين بافتهاي مشاهده شده در اين رخداد كانهزايي شامل؛ رگه-رگچهاي، شكافهپركن، شعاعي، تودهاي، جانشيني و دانه پراكنده ميباشد. همچنين، كوارتز، كلسيت و ژيپس نيز از مهمترين كانيهاي باطله مرتبط با كانهزايي صورت گرفته در اين محدوده بهشمار ميروند. براساس شواهد موجود و مطالعات انجام شده، ميتوان رخداد كانهزايي در محدوده آبگاره را بهصورت اپيژنتيك و نيز سينژنتيك درنظر گرفت.