عملكرد آنتي پورترهاي غشاي واكوئلي و پلاسمايي در مقابله با تنش شوري

افزايش روزافزون جمعيت همراه با كاهش منابع توليد غذا، بزرگترين مشكل فراوري بشر در قرن حاضر است. براي تأمين غذاي مورد نياز جمعيت رو به رشد كره زمين بايستي سطح زير كشت يا عملكرد در واحد سطح را بالا برد و از ضايعات و تلفات كشاورزي نيز جلوگيري به عمل آورد. شوري يكي از مهمترين عوامل ايجاد‌كننده تنش در سطح جهان مي‌باشند كه ميتواند عملكرد محصول را به طور چشمگيري كاهش دهد. هالوفيت‌ها بااتخاذ يك سري رويكرد توانسته‌اند كه در محيط‌هاي شور رشد كنند. دو مورد از اين رويكردها كه در پاسخ سلول به تراكم يون‌هاي سمي در سيتوزول مي‌باشد. كه مبادله‌ي Na(+) براي H(+) را در سراسر تونوپلاست براساس شيب الكتروشيميايي توليد شده توسط H (+) pyrophosphsphatase,H(+) انجام مي‌دهند و براي تحمل به تنش شوري ضروري‌اند. به همين دليل است كه آنتي پورترهاي Na(+)H(+) نقش مهمي در تنظيم PH داخلي سلول، حجم سلول و غلظت يون Na(+) سيتوپلاسم و واكوئل بازي مي‌كند (4 و 10) اين آنتي‌پورترهاي در سلول‌هاي شبه هسته‌داران و هم هسته‌داران وجود دارند. مطالعه گياهان هالوفيت الگوهاي رفتاري مناسب را با توجه به بيان ژن‌هاي آنتي پورترهاي Na(+)/H(+) در شرايط شوري براي مديريت اين شرايط فراهم مي‌كند.