بررسي شخصيت اطفال و ارتكاب جرم و بزهكاري آنان در حقوق ايران و اسناد بين المللي

يكي از محوري ترين اعمال فردي و اجتماعي، تربيت و هدايت درست كودكان و پرورش شخصيت هاي سالم و بهنجار براي آينده مي باشد. ولي متأسفانه عده زيادي از كودكان در جوامع مختلف از لحظه تولد با مصاديقي از بي عدالتي، بي مهري، فساد، عدم امنيت و......آشنا شده و درواقع قرباني مظاهر آن مي شوند. در اين پايان نامه كوشش شده تا در حد نياز و ضرورت پديده ناهنجاري و بزهكاري اطفال، به عنوان يك عارضه انساني و ارتباط آن با شخصيت و چگونگي روند شكل گيري آن، در حالات مختلف ناسازگاري، جرم و علل كجروي وسقوط اطفال در ورطه تباهي و بزه مورد بررسي قرار گيرد. در اين بحث واژه هاي طفل، بزه و شخصيت در ارتباط تنگاتنگ با يكديگر قرار دارند. منظور از طفل كسي است كه به حد بلوغ شرعي نرسيده و به دليل فقدان قدرت تشخيص خوب از بد و زشتي از زيبايي ، فاقد اراده آزاد و مستقل در تشخيص ارزشهاي اخلاقي باشد. بزه در اصطلاح حقوقي يعني ترك انجام وظيفه قانوني و يا ارتكاب عمل خطا كه الزاماً هم جرم نيست و بالاخره شخصيت، سازمان پويايي از نظام هاي جسمي و رواني در درون فرد است كه رفتار و افكار ويژه او را تعيين مي كند. از آنجا كه شخصيت كودك براي شكل گيري از چهار جلوه انساني (فطرت، ارث، محيط و آموزش) بهره مي گيرد و در افكار عمومي كسي را باشخصيت معرفي مي كنند كه داراي صفات و سجاياي برجسته اخلاقي و انساني باشد. بنابراين هرقدر امروز نسبت به بسترسازي مناسب شرايط زيستي، محيطي و آموزشي كودكان اهتمام نموده و در تربيت و رشد اطفالي با شخصيت سالم، قانونمند و مفيد تلاش كنيم شخصيتهاي حاصله بهنجارتر و البته موردپذيرش جوامع خواهند بود. ضمن اينكه كودكان را از افتادن به ورطه تباهي، جرم و فساد مصون نموده و در آينده جوامعي آراسته به افراد و اخلاق سالم و كارآمد خواهيم داشت. در هر حال آسيب هاي مربوط به اطفال بزهكار قابل شناسائي و پيشگيري مي باشند و مهم ترين راه درمان و پيشگيري در درجه اول، تلاش در جهت ايجاد محيط هاي امن و سالم براي رشد جسمي و فكري كودكان و نهايتاً ايجاد شخصيت هاي بهنجار و در مرحله بعد، ايجاد ضمانت اجراهاي مناسب جهت جلوگيري از تعدد و تكرار بزه مي باشد. بنابراين در اين راستا برنامه ريزي هاي خانوادگي و اجتماعي گسترده، دقيق، كارشناسانه و بلند مدت براي ايجاد يك چهارچوب اصولي رشد، در هر جامعه اي الزامي مي باشد در غيراينصورت با بي توجهي به وضعيت اطفال بزهكار در آينده جامعه اي بي بند و بار خواهيم داشت كه مسلماً از كنترل قوانين و مقررات نيز بيرون خواهد رفت.