بررسي دلايل عدم رويكرد ساختمان سازي به استفاده از مصالح نوين عايقكاري ) مطالعه موردي ساختمانهاي غرب استان مازندران(

چكيده مصرف انرژي در چند دهه اخيردر كشورهاي مختلف بطور فزاينده اي افزايش يافته،كه اين افزايش از يكطرف نشانه رشد اقتصادي بوده و از طرف ديگربه دليل قيمت ارزان انرژي در اين كشورها بخصوص كشورهاي داراي منايع نفتي،مي باشد.با بالا رفتن قيمت نفت خام و توليد انرژي،روند مصرف انرژي مختصر بهبودي يافت و مصرف كننده هاي بزرگ انرژي را،به جايگزيني منابع انرژي جديدو صرفه جويي در مصرف وبهره برداري بهتر از انرژي هاي موجود سوق داد و باعث خلق قوانين و مقرراتي جهت بهينه سازي مصرف انرژي در يكي از مراكز اصلي مصرف، يعني ساختمان هاي مسكوني گرديدكه كشور ما نيز از اين امر مستثنا نبوده است.با توجه به آنكه انرژي مصرفي در ساختمان‌ها حدود ۴۰ درصد از كل انرژي مصرفي در كشور ما است،لذا مديريت و بهبود كيفيت عايق‌بندي ساختمان‌ها،در كاهش اتلاف انرژي،ازاهميت بسزايي برخوردار مي گردد.بر اساس گزارشات و بررسي هاي ميداني در خصوص وجود اشكالات متعدد دركيفيت عايقكاري هاي انجام شده با مصالح معمول و متداول،پژوهشي در خصوص دلايل عدم استفاده از مصالح نوين عايقكاري،بعمل آمد كه نتايج آن ميتواند مورد توجه دست اندركاران ساخت وساز قرار گيرد.به منظور دستيابي به اين نتايج،پرسشنامه اي تخصصي تهيه گرديدو پارامترهاي مختلف موثر بر عدم استفاده از مصالح نوين عايقكاري،مورد يررسي مهندسين ناظر،مجريان و كارفرمايان ساختماني قرار گرفت و نتايج نهايي،پس از تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار spss استخراج گرديد. واژگان كليدي: مصالح نوين عايقكاري ،عايقكاري، ،كيفيت و هزينه عايق‌كاري،