مطالعه ساختاري ارزيابي قابليت اطمينان تصميمات طراحي در پروژه هاي ساخت و ساز

چكيده امروزه ايمني در محيط كار جزو مهمترين دغدغه هاي مديران و سياست گذاران مي باشد. در واقع محيط كاري ايمن مي تواند از طرفي باعث بالاتر رفتن كارايي كاركنان شده و از طرفي هزينه هاي مستقيم و غير مستقيم حوادث را براي مديران كاهش دهد. از همين رو مديران امروزه به ايمني به عنوان يك سرمايه گذاري نگاه مي كنند و هزينه هايي كه در اين بخش انجام مي شود با ديد افزايش كارايي كاركنان و كاهش هزينه هاي حوادث صورت مي گيرد. عوامل مختلفي بر روي ايمني در محيط كار به خصوص محيط كار پروژه هاي ساخت اثر گذار مي باشد. مديران همواره در تلاش هستند با كنترل اين عوامل ايمني را در محيط كار افزايش دهند. از طرفي مديران پروژه ها به دنبال برنامه ريزي ايمني در فاز اوليه پروژه يعني فاز طراحي مي باشند در واقع تصميمات گرفته شده در فاز طراحي علاوه بر توجيه فني و اقتصادي با ديدگاه افزايش سطح ايمني نيز صورت مي گيرد. در اين تحقيق در دو مرحله به بررسي ايمني در پروژه هاي ساخت پرداخته مي شود. در فاز اول اين تحقيق با استفاده از تجزيه و تحليل آماري در يك اندازه نمونه 205 نفره با استفاده از نرم افزار SPSS و انجام تحليل آمار توصيفي و تحليلي به شناسايي مهمترين عوامل اثر گذار بر ايمني در پروژه هاي ساخت پرداخته مي شود. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد 4 عامل سطح ريسك محيط كاري، هزينه ايمني، ميزان نفر ساعت لازم براي تضمين ايمني، ساعت ماشين مورد نياز براي تضمين ايمني، به عنوان 4 عامل اصلي شناسايي شدند. در مرحله دوم اين تحقيق با استفاده از رويكرد تصميم گيري چند معياره و با استفاده از 4 معيار معرفي شده در فاز اول اين تحقيق رويه اي براي انجام تصميم گيري در فاز طراحي پروژه ارائه مي شود. در اين مرحله تصميم گيري با معيارهاي ايمني انجام مي شود. كلمات كليدي: ايمني، بهداشت و محيط زيست، تصميم گيري چند معياره، فاز طراحي.