نقش فرم فضا در توانمندسازي ذهني دانشجويان معماري با توجه به شاخصه هاي روانشناسي محيط

چكيده: كارگاه هاي طراحي (آتليه)، رايج ترين فضاي مورد استفاده در آموزش معماري مي باشند كه بيش از دو سوم زمان تحصيلي دانشجويان در آنجا سپري مي شود. با توجه به اينكه محيط در شكل دهي به رفتارها نقش دارد، سئوال عمده اين است كه آيا محيط و روان شناسي محيطي مي تواند بر شكل گيري معماري و روش طراحي دانشجويان اثرگذار باشد يا نه؟ و آيا توجه به فضاي فيزيكي كارگاه هاي طراحي بعنوان بستر تبديل دانش نظري به مدل طراحي از طريق خلاقيت ملزوم است يا خير؟ با توجه به اهميت هدف طراحي در آموزش معماري، اين مقاله تلاش دارد تا نظر نگارنده را در ارتباط با نقش وضعيت فيزيكي فضا و نحوه تاثيرگذاري آن بر ميزان يادگيري و توانمندسازي ذهني دانشجويان رشته معماري ترسيم نمايد و بر اساس شاخصه هايي از روانشناسي محيطي در موضوع مذكور، سامانه اي در جهت ارائه راهكارهاي مناسب پيشنهاد نمايد.روش تحقيق در اين پژوهش، بر پايه تحليل روابط متقابل ميان متغيرهاي مستقل فرم فيزيكي فضا و متغيرهاي وابسته توانمندسازي ذهني و شاخصه هاي روانشناسي محيطي است. واژه هاي كليدي: روانشناسي محيطي، آموزش معماري،كارگاه هاي طراحي معماري