بررسي رفتار خود تميزشوندگي شيشههاي پوشش داده شده با نانوكامپوزيت پليمري PMMA به روش سل ژل

چكيده سيستم‌هاي براساس پوشش‌هاي نانو در حال حاضر در ضدآب سازي نماي ساختمان، شيشه، مخازن بتني، پارچه، چوب كاربرد روزافزوني يافته‌اند. سطوح آبگريز با زاويه تماس بيش از 90 درجه به دليل خواص خود‌تميز‌شوندگي كه دارند توجه زيادي را هم در زمينه صنعت و هم در زمينه آموزشي به خود جلب كرده است. چسبيدن كثيفي به شيشه، شفافيت آن را كم كرده و به طور چشم‌گيري ديد را كاهش مي‌دهد. در تحقيق حاضر، با استفاده از روش سل-‌‌‌ژل پوشش سيليسي آبگريز شفاف خود تميز شونده پايه تترا اتوكسي سيلان (TEOS) بر روي زيرلايه شيشه ايجاد شد و پوشش‌دهي با استفاده از روش غوطه‌وري انجام شد. براي سل تهيه شده از TEOS،اتانول، آب دوبار تقطير شده و هيدروكسيد آمونيوم با نسبت هاي ثابت استفاده شد. تاثير موادي نظير فنيل تري اتوكسي سيلان (PTES)، پلي متيل متاكريلات (PMMA)، بر روي آبگريزي پوشش ايجاد شده مورد بررسي قرارگرفت. براي مشخصه‌يابي و بررسي مورفولوژي سطحي نمونه‌ها از دستگاه ميكروسكوپ الكتروني روبشي(SEM) و براي بررسي ميزان آبگيزي از دستگاه اندازه‌گيري زاويه تماس(CA) استفاده شد. نتايج نشان داد كه در نسبتPTES/TEOS=1 بيشترين آبگريزي حاصل مي‌شود و زاويه تماس برابر 142.5 مي باشد و با افزايش اين نسبت آبگريزي كاهش مي يابد. همچنين زاويه تماسي حاصل از پوشش سطوح توسط نانوذرات پلي متيل متاكريلات، 68 درجه و زاويه تماس سطح پوشش داده شده با نانوذرات فنيل تري متوكسي سيلان برابر با 59 درجه بدست آمد. واژگان كليدي: زاويه تماس، سل_‌ژل، ترشوندگي، PTES ،