بررسي آبگريزي و زبري سطح شيشه هاي پوشش داده شده بر پايه تترا اتوكسي سيلان به روش غوطه وري

چكيده امروزه سيستم‌هاي براساس پوشش‌هاي نانو در ضدآب سازي نماي ساختمان، شيشه، مخازن بتني، پارچه، چوب كاربرد روزافزوني يافته‌اند. سطوح آبگريز با زاويه تماس بيش از 90 درجه به دليل خواص خود‌تميز‌شوندگي كه دارند توجه زيادي را هم در زمينه صنعت و هم در زمينه آموزشي به خود جلب كرده است. چسبيدن كثيفي به شيشه، شفافيت آن را كم كرده وبه طور چشم‌گيري ديد را كاهش مي‌دهد. در اين تحقيق، با استفاده از روش سل-‌‌‌ژل پوشش سيليسي آبگريز شفاف خود تميز شونده پايه تترا اتوكسي سيلان(TEOS) بر روي زيرلايه شيشه ايجاد شد و پوشش دهي با استفاده از روش غوطه وري انجام شد. براي سل تهيه شده از TEOS، اتانول، آب دوبار تقطير شده و هيدروكسيد آمونيوم با نسبت‌هاي ثابت استفاده شد. تاثير موادي نظير اكسيدنقره، اكسيد كادميم و همچنين مقدار اتانول بر روي آبگريزي پوشش ايجاد شده مورد بررسي قرارگرفت. براي مشخصه‌يابي و بررسي مورفولوژي سطحي نمونه‌ها از دستگاه ميكروسكوپ الكتروني روبشي(SEM) و براي بررسي ميزان آبگيزي از دستگاه اندازه‌گيري زاويه تماس(CA) استفاده شد. نتايج نشان داد كه در نسبتPTES/TEOS=1 بيشترين آبگريزي حاصل مي شود و زاويه تماس برابر 142.5 مي باشد و با افزايش اين نسبت آبگريزي كاهش مي يابد. همچنين در نمونه پوشش داده شده با اكسيد كادميم زاويه تماس برابر با 77 درجه و در نمونه پوشش داده شده با اكسيد نقره زاويه تماس حاصل از نتايج تجربي 92 درجه بدست آمد. واژگان كليدي: سطوح آبگريز، زاويه تماس، سل_‌ژل، تترا اتوكسي سيلان