بررسي اثر زبري سطح بر روي آبگريزي شيشههاي پوشش داده شده توسط كامپوزيت پلميري HDTMS و نانوذراتTIO2 و SIO2

چكيده سيستم‌هاي براساس پوشش‌هاي نانو در حال حاضر در ضدآب سازي نماي ساختمان، شيشه، مخازن بتني، پارچه، چوب كاربرد روزافزوني يافته‌اند. سطوح آبگريز با زاويه تماس بيش از 90 درجه به دليل خواص خود‌تميز‌شوندگي كه دارند توجه زيادي را هم در زمينه صنعت و هم در زمينه آموزشي به خود جلب كرده است. چسبيدن كثيفي به شيشه، شفافيت آن را كم كرده و به طور چشم‌گيري ديد را كاهش مي‌دهد. در اين پژوهش، با استفاده از روش سل-‌‌‌ژل پوشش سيليسي آبگريز شفاف خود تميز شونده پايه هگزا دسيل تري متوكسي سيلان (HDTMS) بر روي زيرلايه شيشه و به وسيله اسپري ايجاد شد. براي سل تهيه شده از TEOS، متانول، آب دوبار تقطير شده و هيدروكسيد آمونيوم (كاتاليزور) با نسبت هاي ثابت استفاده شد. براي بررسي زبري سطح نمونه‌ها از دستگاه ميكروسكوپ نيروي اتمي (AFM) و براي بررسي ميزان آبگريزي از دستگاه اندازه‌گيري زاويه تماس(CA) استفاده شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه بيشترين زاويه تماس مربوط به نمونه پوشش داده شده با نانوذرات TIO2 و كاتاليزور HCl مي‌باشد (120 در جه). با افزايش زبري سطح و عدم يكنواختي آن، زاويه تماس و در نتيجه ترشوندگي كاهش مي‌يابد. واژگان كليدي: زبري سطح، زاويه تماس، نانوذراتTIO2، آبگريزي، HDTMS