عملكرد لرزه اي ساختمان هاي فولادي بلند

چكيده سيستم سازهاي فولادي شبكه هاي مورب يك سيستم تحمل بار و مقاومت جانبي براي سازه هاي مرتفع است، كه تقريبا بررسي نشده است. يك دليل احتمالي براي اين امر در مناطق زلزله خيز نبود راهنمايي ها و نمونه ها مي باشد كه طراحي و تحليل اين سازه ها را توضيح دهد. در اين مقاله يك ساختمان 72 طبقه به عنوان مثال استفاده مي شود كه براي آن طراحي و تحليل سيستم شبكه ي مورب انجام مي گردد. براي كاهش جابجايي هاي بزرگ و برش پايه كه اين سازه ها ممكن است در صورت وقوع زلزله تجربه كنند دو راه حل طراحي جديد متشكل از يك يا دو واحد استهلاك جرم ميزان شدهي (TMT) بررسي مي شوند. در اولين راه حل يك (TMT) در بالاي چهار طبقه ي ساختمان قرار مي گيرد و براي كاهش توزيع حالت عمده ي لرزش ساختمان در جهت هاي عمودي تنظيم مي شود. در راه حل دوم، يك سيستم (TMT) دوگانه در ميانه ساختمان اضافه مي¬شود كه در آن يك واحد (TMT) براي دوران دوم سازه تنظيم مي گردد. سيستم مستهلك كننده جرم به سازه با استفاده از مجزا كننده هاي پاندول اصطكاكي متصل هستند كه با توجه به توانشان براي تحمل تغيير شكل¬هاي برزگ انتخاب مي¬شوند. مطالعات پارامتريك براي فهم تاثير پارامترهاي مختلف طراحي مستهلك كننده¬ي جرم براي بهبود عملكرد لرزه اي ساختمان ها انجام شده اند. بهبود عملكرد لرزهاي بر حسب كاهش نسبت دريفت داخل طبقه، نيروهاي برش پايه و همچنين شتاب مطلق كف ارزيابي مي شوند. نتايج نشان ميدهند كه سيستم تكي (TMT) مي تواند به شدت اوج واكنش پايه و پوشش هاي دريفت داخل طبقاتي را به شدت كاهش دهد. واژگان كليدي: زمين لرزه، تحليل غيرخطي سازهاي، طراحي لرزه اي، ساختمان هاي بلند، مستهلك كنندها