مروري بر نقش پدافند غير عامل در تامين امنيت غذايي

بنابر تعريف سازمان ملل در سال 1986، امنيت غذايي را دسترسي همه مردم به غذاي كافي در تمام اوقات براي داشتن يك جسم سالم مي دانند. رشد روز افزون جمعيت، تغييرات آب و هوايي، استفاده ي بي رويه از منابع طبيعي و روند رو به كاهش اين منابع و ... منجر شده است؛ امنيت غذايي به يكي ازچالش هاي پيشروي جوامع بشري تبديل گردد. جهت مقابله اصولي با اين بحران بايد از اقدامات موثري استفاده نمود. از مهم ترين اين اقدامات، بكارگيري اصول پدافند غيرعامل به عنوان راهكاري جهت كاهش خطرپذيري در برابر خطرات مختلف و افزايش كارايي پس از وقوع خطرمي باشد. در ايران نيز با توجه به احتمال بالاي وقوع بحران هاي بالقوه محيطي اهم از سيل و زلزله، و بحران هاي انسان ساز ناشي از قدرت طلبي قدرت هاي جهاني، لزوم توجه به پدافند غيرعامل در حوزه هاي مختلف ضروري است. از اين رو پدافند غيرعامل يكي از مباحث مهم مديريتي است كه بايستي در جهت استفاده ساختارمديريتي امنيت غذايي و پايداري توليد مورد استفاده قرارگيرد. مقاله حاضر كه به روش مروري و با استفاده از منابع مكتوب و اينترنتي تهيه شده، درصدد است كه با تشريح مفاهيم امنيت غذايي و پدافند غيرعامل ، نقش پدافند غيرعامل در امنيت غذايي را بررسي نمايد.