ژلاتين : ضايعات احشام ،آبزيان و حشرات

ژلاتين ماده اي پروتئيني و كلوئيدي است كه در صنايع غذايي، داروئي، نظامي و پزشكي كاربرد فراوان دارد. كه هرساله مقادير قابل ملاحظه اي براي مصارف مختلف وارد كشور مي شود. اين محصول در صنايع غذايي براي تهيه مارمالاد، ژله ها، بستني و شيريني جات استفاده مي شود. ژلاتين به آساني در بدن جذب شده و حتي به هضم ساير مواد غذايي از طريق تشكيل امولسيون كمك مي كند. ژلاتين نقش كاربردي مهمي در پليمرهاي زيستي مواد غذايي براي بهبود الاستيسيته، ثبات و پايداري دارد كه مورد استفاده قرار مي گيرد كه مي توان آن را نه تنها از پوست و استخوان حيوانات خشكي، بلكه از ماهي و حشرات به دست آورد. در سالهاي اخير ژلاتين هايي از ماهي و حشرات به عنوان منابعي غني از ژلاتين ارائه شده است كه براي مسلمانان و يهوديان قابل قبول مي باشد.به عنوان مثال براي ژلاتين ماهي قابل ذكر است كه مقادير قابل توجهي از باقيمانده ماهي ها از جمله ماهي كپور نقره اي يا فيتوفاگ كه مورد مطالعه قرار گرفته است حدود 55 تا 60 درصد تحت عنوان ضايعات هدر مي رود در صورتي كه مي تواند منبع مناسبي براي استخراج ژلاتين باشد (هديه علوي طلب و همكاران، 1385). استفاده بهينه از مواد اوليه قابل دسترس و ارزان يعني مقادير فراوان ضايعات شيلات و بهينه سازي شرايط براي استخراج ژلاتين از جمله اقداماتي است كه مي توان براي كاهش واردات ژلاتين از پوست خوك و ضايعات دامي به كشور انجام داد. با اين كه ويژگي هاي مواد خام دريايي با گونه هاي پستانداران و پرندگان متفاوت است. فرآيند استخراج ژلاتين دريايي به دو روش فرآيند اسيدي و قليايي انجام مي گيرد. آزمايش ميكروساختاري ژلاتين حشرات با بررسي توسط ميكروسكوپ الكتروني نشان مي دهد كه ژلاتين سن خربزه داراي بهترين شبكه ژلاتين با كوچكترين فضاي خالي است.