بررسي وضعيت توليد و چالش هاي واردات روغن خوراكي كشور

روغن خوراكي يكي از عمده ترين مواد غذايي مصرفي در كشور مي باشد كه علاوه بر مصرف خانگي در بسياري از صنايع نيز از مواد اوليه ي اصلي مي باشد. با وجود اهميتي كه توليد دانه هاي روغني، از نظر كشاورزي، صنعتي، بازرگاني و نيز تأمين امنيت غذائي دارد و از طرفي پتانسيل بالاي كشور در بخش كشاورزي، در سال هاي اخير بيشتر روغن مصرفي كشور از طرق واردات و با خروج ارز از كشور تامين شده است كه اين امر علاوه بر ضربه زدن به توليد صنعت روغن كشور را نيز با مشكل و كندي مواجه ساخته است. با توجه به پتانسيل بالاي بخش كشاورزي ايران در توليد انواع محصولات و نقـش مهمـي كـه ايـن بخـش در توسعه صادرات غير نفتي دارد، مي توان به جاي واردات روغن تصفيه شده اولويت را به سرمايه گذاري در توليد دانه هاي روغني در كشور و سپس واردات روغن نباتي خام كه در صنايع كشور تصفيه شوند اختصاص داد كه ميتواند صرفه جويي ارزي و اشتغال بيشتر را به همراه داشته باشد. در اين تحقيق وضعيت بازار روغن كشور و معضلات واردات در اين حوضه بررسي مي گردد.