مروري بر كاربرد و روش هاي نوين نانوپوشاني در صنايع غذايي

نانوپوشاني يكي از نويدبخش ترين فناوري ها براي به دام انداختن تركيبات زيست فعّال به منظور جلوگيري از تخريب آنها است. امروزه روش‎هاي مختلفي براي نانوپوشاني وجود دارد كه هر يك داراي مزايا و معايب خاصي مي باشند. يكي از مزاياي مهّم اين روش، رهايش هدفمند مواد غذايي و جذب مؤثر از طريق سلول ها است. روش‎هاي نانوپوشاني به عوامل مختلفي بستگي دارد كه بر نتيجه نهايي نانوپوشينه ها تأثيرگذار است. مطالعه اين عوامل و بهينه سازي آنها از اهميت بسزايي برخوردار است. در راستاي ارتقاي سلامت و توسعه صنعتي، مطالعات فراواني در زمينه كاربرد فناوري نانو در مواد غذايي صورت گرفته است. در واقع فناوري نانو در صنايع غذايي مي‌تواند فرصت هاي جديد را براي نوآوري تسريع ببخشد. برخي نتايج كاربردي منجر به توليد نانوذرات يا مواد نانوساختار يافته در مواد غذايي شده است. به‌كارگيري فناوري نانو در تمام بخش‌هاي يك سيستم غذايي از توليد تا فراوري، نگهداري و طراحي مواد، فراورده ها و كاربردهاي بي بديل، تغييرات چشمگيري را ايجاد نموده است. اين فناوري در ابعاد گسترده‌تر، علاوه بر نوآوري در ويژگي‌هاي مواد غذايي مانند بافت، طعم، خواص حسي ديگر، قدرت رنگ دهي، قابليت فراوري و پايداري در عمر ماندگاري محصول منجر به توليد فراورده هاي جديدي نيز خواهد شد.