نمادشناسي‌ آثار نقاشي هنرمندان انقلاب در دهۀ شصت خورشيدي

انقلاب اسلامي متأثر از مجموعۀ باورها و تفكرات در سال 1357 به پيروزي رسيد. در اين زمان هنرمندان مانند ساير اقشار جامعه در ترويج باورهاي انقلابي كوشيدند. هنري موسوم به هنر انقلاب در اواخر دهۀ پنجاه و دهۀ شصت شاكلۀ اصلي هنر را تشكيل داد. در اين ميان نقاشي يكي از موثرترين نمونه‏هاي هنر انقلاب به شمار مي‏رفت كه با نمايش آثار در حسينيه ارشاد سال 1358 جايگاه ويژه‏اي به خود اختصاص داد. موضوع اين مقاله بررسي ويژگي‌هاي بصري و نمادين آثار هنرمندان انقلاب در دهۀ شصت خورشيدي با توجه به مضامين مربوط به دفاع مقدس خواهد بود. همچنين تلاش خواهد شد تا مفاهيم و نشانه‌هاي فرهنگي كه هسته اصلي نقاشان انقلاب در آثار خود به‌كار برده‌اند طبقه بندي و معرفي شود. اين تحقيق به شيوه توصيفي-تحليلي انجام شده و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‏اي بوده است. يافته‏هاي تحقيق مشخص مي‏كند هنرمندان انقلاب با الگوپذيري از نقاشي رئاليسم اجتماعي مبتني بر نقاشي انقلاب ديگر كشورها از سبك انتزاعي دور شدند. نقاشان آثار خود را فيگوراتيو و روايتگر در سبك‏هاي رئاليسم و سمبوليسم به نمايش درآوردند. نمادهايي همچون اسلحه، گل لاله و شقايق، سربند، بمب، قلب، پرنده، ائمه معصوم (ع)، پرچم و قرآن ويژگي اين نقاشي را رقم زدند.