نماد سيمرغ در فرهنگ و ادبيات ايران

سيمرغ از نقوشي است كه در ادبيات و فرهنگ ايران بسيار قدمت دارد و داراي مفاهيم متعددي مي¬باشد. سيمرغ با گذشت زمان، در چهره‌هايي متفاوت رخ نموده¬است، تا بدان جا كه صفات پرندگان و آدميان و خدايان را يك‌جا در وجود خود گردآورد. مانند مرغان سبك بال بر هوا اوج مي‌گرفت، بسان مردمان دانا چاره‌گري مي‌كرد و همچون ايزدان آيين زردشت نيرويي برتر از توان آدميان داشت. مي‌تواند حقيقت مطلق و ذات بي‌همتاي پروردگار را بدان تشبيه كند و با اين تمثيل زيبا راه‌گشاي دل‌ها به سوي حق باشد و اصل وحدت وجود را كه ستون اصلي عرفان اسلامي است روشن كند. هدف از اين مقاله بررسي مفاهيم نقش سيمرغ در فرهنگ و ادبيات مي¬باشد. چنان كه سوالات تحقيق مي توان ممفاهيم نقش سيمرغ در فرهنگ و بخصوص ادبيات ايران چيست؟ ويژگي هاي نقش سيمرغ را چگونه مي توان مشاهده كرد؟ از نتايج اين پژوهش، مي توان به اهميت و جايگاه اين نقش در فرهنگ و ادبيات اشاره كرد و سيمرغ از حيواناتيست كه از دوران كهن به صورت نمادين بسيار بهره برده شده است. روش تحقيق تصيفي بوده و جمع آوري مطالب به صورت كتابخانه اي و اينترنت مي باشد.