معرفي نقوش دستبافته‌هاي گليمي مازندران و كاربرد آن‌ها در پارچه پوشاك سنتي زنان منطقه

دستبافته‌هاي گليمي كه از آن به بافته‌هاي تخت ياد مي‌شود، به لحاظ ساختار و محتواي طرح‌ها و نگاره‌هايشان جايگاه ويژه‌اي دارند كه اغلب توسط زنان بافته مي‌شود. ازجمله مناطقي كه بافت گليم در ميانشان رايج است، در استان مازندران، شهرستان‌هاي كلاردشت، متكازين و آلاشت است كه نقوش متنوع گليم بافته هايشان را مي توان در سه گروه قراردادي: الف. نقوش انتزاعي و هندسي ب. نقوش هندسي برگرفته از طبيعت و ج. نقوش انتزاعي و هندسي برگرفته از محيط پيرامون و وسايل زندگي تقسيم‌بندي نمود. هدف از اين مقاله، دستيابي به نقش مايه هاي دستبافته هاي گليمي و كاربرد آن ها در پارچه پوشاك سنتي زنان مازندراني بر مبناي زيبايي هاي بومي در جهت ارتقاي استقبال زنان است. بدين‌جهت به دنبال پاسخ‌گويي به سؤال اين مقاله كه چگونه مي‌توان از نگاره‌هاي دستبافته‌هاي گليمي مازندران در طراحي پارچه لباس‌هاي سنتي زنان استفاده نمود؟ سعي بر آن است تا ضمن معرفي نقوش در سه گروه مذكور و در قسمت عملي، كاربرد آن‌ها را در طراحي پارچه پوشاك سنتي زنان مانند طرح را پورت دار پيراهن، حاشيه شليته و چاروق به همراه ارائه تصاوير نشان دهد چراكه به سبب آشنا بودن بوميان با اين نگاره‌ها، كاربردشان در پوشاك سنتي با استقبال مواجه خواهد شد و با اين شيوه ضمن فرهنگ‌سازي نوعي تنوع همراه با حفظ اصالت‌ها ايجاد خواهد شد. روش تحقيق در اين پژوهش كيفي علاوه بر مطالعات ميداني درزمينهٔ پوشاك سنتي زنان، از نوع تحليلي – توصيفي و ازنظر هدف جزء تحقيقات كاربردي است. نتايج مقاله نشان مي دهد كه كاربرد نقوش به صورت تركيبي و با ديد زيبايي شناختي الف. در حاشيه شليته به عنوان يك نقطه تأكيدي در لباس سنتي و ب. با توجه به سن و موقعيت اجتماعي زنان توانسته علاوه بر احياء و ماندگاري بخشي از فرهنگ بومي، مورد استقبال بانوان مازندراني نيز قرار گيرد.