بررسي تطبيقي نقوش نمادين سكه هاي دوره ساساني، صفويه و عصر حاضر.

نقوش روي سكه ها در شناخت ملتهاي مختلف نقش بسياري دارد. ايران يكي از قديمي ترين كشورهاست كه به ضرب سكه اقدام نموده است. از آنجا كه سكه ها از فلزاتي چون طلا و نقره ضرب مي شده اند، تا به امروز براي ما باقي مانده و اطلاعات فراواني از گذشته،در اختيار ما قرار مي دهند. تغييرات نوشتاري و نقوش روي سكه هاي ايراني با سقوط و تاسيس حكومت ها دچار تغييرات محتوايي گرديد. سكه ها از جمله مهم‌ترين انواع دست ساخته هاي هنري دوره ساساني به شمار مي رود كه نقش اساسي در سازمان اقتصادي اين دوره برعهده داشته است و همچنين سابقه نقوش بكار رفته در مسكوكات صفوي از جهت هنري، آداب و رسوم ريشه در تطور تاريخي دارد و اين نقوش از اعتقادات و باورهاي مردم به تصوير در مي آيند و ميتوان از طريق بررسي تطور اين نقوش، پيشرفت رشته هاي مختلف هنري چون خط، تذهيب، ادبيات و المانهاي نمادين را مورد مطالعه قرار داد. نتيجه استنباط شده از مقايسه بين نقوش نمادين سكه هاي هر سه دوره مذكور چنين است كه سكه هميشه تحت تاثير مذهب، فرهنگ و شرايط حكومتي آن دوره بوده و در برخي موارد از نمادهاي كهن آن دوره استفاده شده است.