تاثير منابع مختلف كربني بر رشد، فعاليت آنزيمهاي گوارشي و پاسخ ايمني در بچه ماهيان كپور معمولي در سيستم بيوفلوك

اين مطالعه با هدف بررسي تأثير منابع مختلف كربني در سيستم پرورشي بيوفلوك بر فراسنجه هاي رشد، فعاليت آنزيمهاي گوارشي و پاسخ ايمني كپور معمولي در برابر عوامل بيماريزا انجام گرديد. براي اينكار 300 قطعه بچه ماهي كپور معمولي با ميانگين وزني 5/ 0 ± 5/ 22 گرم، به مدت 10 هفته، با تيمارهاي غذايي تجاري (شاهد)، بيوفلوك (ملاس چغندر قند، شكر و نشاسته ذرت) تغذيه شدند. نتايج نشان داد استفاده از منبع كربني نشاسته ذرت منجر به كاهش ضريب تبديل غذايي و افزايش فعاليت آنزيمهاي گوارشي پروتئاز كل و همچنين آميلاز در مقايسه با ديگر منابع منابع كربني و تيمار شاهد ميشود كه اين اختلاف در مقايسه با ساير تيمارها معني دار بود(05 /0 P). علاوه براين، باوجود كاهش 25 درصدي غذاي روزانه در تيمارهاي پرورش داده شده در سيستم بيوفلوك، از نظر ميانگين وزن نهايي، ميزان افزايش وزن، ضريب رشد روزانه، شاخص وضعيت و درصد بازماندگي، تفاوت معني داري بين تيمارهاي بيوفلوك و تيمار شاهد مشاهده نشد(05/ 0 P). همچنين دو تيمار بيوفلوك نشاسته و بيوفلوك شكر در برابر باكتري بيماريزاي Aeromonas hydrophila مقاومت 50 درصدي نشان دادند در حاليكه ميزان اين شاخص در بيوفلوك ملاس چغندرقند و همچنين تيمار شاهد 20 درصد بود. در مجموع ميتوان اذعان داشت، استفاده از منبع كربني نشاسته نسبت به ساير منابع كربني مورد استفاده در اين مطالعه از برتري نسبي بالاتري برخورد بود و پيشنهاد ميشود جهت پرورش متراكم كپور معمولي مورد استفاده قرار گيرد.