تاثير گردشگري بر نابرابري درآمد در مناطق روستايي استان مازندران

Effect of Tourism on Income Equality in Rural Sectors of Province of Mazandaran

استان مازنداران، با جاذبه هاي ديدني فراوان بسيار جذاب براي گردشگران داخلي و خارجي مي‌باشد كه اين مسئله مي تواند سالانه گردشگران زيادي را به اين استان جذب نمايد و از اين طريق، اين صنعت مي تواند تاثير مناسبي بر رشد اقتصادي و توزيع درآمد در مناطق روستايي استان داشته باشد. با توجه به اهميت اين موضوع، در تحقيق حاضر تلاش بر آن بوده است كه رابطه گردشگري و توزيع درآمد بر اساس داده هاي سري زماني (1393-1363) با استفاده از مدل خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي (ARDL) در مناطق روستايي استان مازندران بررسي شود. نتايج حاكي از آن بوده كه، در كوتاه مدت يك واحد افزايش در لگاريتم ورود گردشگران باعث كاهش 008 /0 درصدي ضريب جيني در همان دوره مي گردد لذا ورود گردشگران در كوتاه مدت باعث مي شود كه نابرابري درآمد در نواحي روستايي استان كاهش يابد. همچنين در بلندمدت ورود گردشگران با ضريب 01/ 0-، منجر به كاهش ضريب جيني روستاهاي استان شده است. بنابراين، اين شاخص در بلندمدت نيز باعث كاهش نابرابري مي گردد كه تاثيرش از كوتاه مدت بيشتر است. با توجه به نتايج برازش مشخص است كه چه در كوتاه مدت و چه در بلندمدت صنعت گردشگري باعث كاهش نابرابري در اين مناطق شده است و بايد در راستاي تقويت جاذبه هاي جذب گردشگر استان تدابيري انديشيده شود.