شماره ركورد كنفرانس :
4068
عنوان مقاله :
تحليل مقدار بهينه بدهي دولت در چارچوب نظريه ي بدهي-ركود فيشر
عنوان به زبان ديگر :
An analysis of Fisher debt-deflationtheory in determining optimal General Debt
پديدآورندگان :
نصرالهي خديجه kh.nasrolahi@ase.ui.ac.ir دانشگاه اصفهان , حضري رزگار sorangyan@gmail.com دانشگاه اصفهان , سرخوش سرا علي alisarkhosh1988@yahoo.com دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
بدهي عمومي , بدهي بيش از حد , كاهش قيمت‌ها , ركود
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي اقتصاد ايران
چكيده فارسي :
ركودهاي اقتصادي كه هر از چند سال به‌صورت ادواري تكرار مي شوند و هر بار صدمات جبران‌ناپذيري بر اقتصاد كشورها وارد مي كنند و امكان تبديل به بحران را دارند، به‌صورت يك مسئله‌ي پيچيده، علم اقتصاد را به چالش كشانده اند، به‌طوري‌كه اقتصاددانان زيادي به دنبال راه‌حل و كنكاش در اين زمينه هستند. ازاين‌رو در اين مقاله قصد بر آن است كه به يكي از عوامل اصلي ايجاد ركود يعني بدهي پرداخته شود. براي استخراج مقدار بهينه ي بدهي دولت از يك نسخه ي تعميم‌يافته الگوي اياگاري (1994) استفاده‌شده است. اين الگو در مقايسه با الگو هاي استاندارد، نقش متفاوتي را براي بدهي دولت قائل است و بده – بستان هاي (مبادلات) مختلفي را در مورد هزينه ها و منافع حاصل از تغيير مقدار بدهي تحت پوشش قرار مي‌دهد. نتايج حاصل از حل الگو نشان مي‌دهد كه در نرخ ماليات 17/0 درصد، رفاه حداكثر است و با افزايش نرخ ماليات رفاه كاهش مي يابد. با نرخ ماليات 17/0 درصد، نرخ بهره 07/0 است. نسبت مخارج دولت بهGDP براي دوره موردمطالعه 60 درصد ونسبت بدهي به توليد ناخالص داخلي بهينه براي دوره 1393-1357، 21/11 درصد است.
