بررسي تطبيقي حكمت هنر اسلامي وحكمت هنر شرق دور هند و چين(هنر تائويستي و هنر هندويستي)

هنر مذهبي هنري است كه سلوك روح رادر اتصال به ماوراء و مقصد متعالي كه درآن مذهب خاص تبيين وتعيين شده به تصوير وتجسم در آورد وبه معناي ديگر در تمامي هنرهايي كه ما آن را عنصر مذهبي نام نهاده ايم راه مقدس براي رستگاري انسان، در قالبي هنري ارائه گرديده است. اين هنرها در كليت خود، حديث تصويري و تمثيلي و رمزي ونمادين رستگاري هستند.با توجه به نقاط اشتراكي كه درهنرهاي قدسي وجود دارد، اين مقاله سعي برآن دارد تا به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا حكمت هنر اسلامي نسبت به حكمت هنر هندوئيستي و نائوئيستي رحجان دارد يا خير؟ درصورت مثبت بودن پاسخ، دليل و برهان اين برتري را در كدام مولفه ها بايد جست و جو كرد؟