بررسي تأثيرات اقليمي بر معماري بومي سواحل خليج فارس (نمونه موردي بافت قديم بوشهر)

نقش اقليم در طراحي سازه هاي معماري مساله اي غير قابل انكار است. همه بافت هاي سنتي ايران با توجه به خصوصيات اقليمي آن منطقه شكل گرفته اند. بندر بوشهر به علت قرارگرفتن در حاشيه خليج فارس داراي اقليمي گرم ومرطوب با تابستان نسبتا طولاني و زمستان كوتاه ( تنها در دو ماه دي و بهمن) با هوايي نسبتا سرد مي باشد. بافت تاريخي بوشهر كه در دوره هاي مختلف از زنديه تا قاجاريه داراي عمارت هاي بزرگ تجاري و شهريت فعال بوده به علت قرار داشتن آن در اقليم گرم و مرطوب از بافتي فشرده و پيوسته تشكيل شده است و باعث شده در ساختمان سازي و ايجاد شهر ملاحظات اقليمي در نظر گرفته شود. وجود نسيم خنك دريا و ضرورت استفاده از آن از طريق به درون كشيدن آن به داخل بافت و همچنين لزوم خالي بودن دور تا دور خانه ها تا حد امكان به منظور گردش باد در اطراف ساختمان عوامل مؤثر در تقسيم بافت قديم بوشهر به كوچك ترين بلوك هاي ممكن هستند. دراين پژوهش با استفاده از مطالعات منابع كتابخانه اي و بررسي ميداني بافت قديم نقش اقليم گرم و مرطوب در طراحي و ساخت بافت تاريخي بوشهر بررسي شده است.