تصويرسازي هاي هنري در شعر ديني احمد وائلي و احمد عزيزي با تكيه بر كنايه و مجاز

اين پژوهش بر آن است تا با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي، به بررسي تطبيقي مجاز و كنايه هاي به كار رفته در ديوان و دفاتر شعري احمد وائلي شاعر نامدار معاصر شيعي عراق و احمد عزيزي، آييني سراي معاصر ايراني و بيان تفاوت ها و تشابهات مضموني و اسلوبي شعر ايشان بپردازد تا از رهگذر آن، گوشه اي از زواياي ناشناختة ميراث ادبيات دو كشور را واكاوي كند. هر دو شاعر، گونه هاي مختلف كنايه و مجاز را در شعرشان به كاربرده اند هرچند كه بَسامد كاربردي آن ها در شعر وائلي نسبت به شعر عزيزي اندك است. امّا آنچه كه قابل ملاحظه خواهيم كرد اين است كه، كنايه و مجاز هاي بكار گرفته در شعر ديني اشان، غالباً نو و غير تقليدي هستند. از ديگر تشابهات شعر دو شاعر، بهره گيري از آيات، احاديث و حكمت هاي روايي است، كه اشعارشان را آكنده از معاني ژرف و پُر بار ساخته است. تفاوت شعر دو سراينده در اين است كه كنايه و مجاز هاي به كار رفته در شعر عزيزي با فرهنگ عامّة مردم پيوند خورده و جزء اصطلاحات عاميانه به شمار آمده است اما اين امر در شعر عزيزي، نمود چنداني ندارد.