تبيين چالش¬هاي خط مشي گذاري اكوتوريسم از سكوي پايداري در جمهوري اسلامي ايران با رويكرد سيستمي (سامانه اي)

Explaining the Challenges of Ecotourism Policy Making from Sustainability Platform in the Islamic Republic of Iran with a Systemic Approach

حفاظت از طبيعت و اكوتوريسم وابستگي چشمگيري با يكديگر دارند به¬طوري كه بايد اين همبستگي در هردو، منافعي پايدار را در يك دوره زماني بلندمدت به بار بنشاند و به¬منظوركاهش سير مرحله افول در منحني عمر محيط زيست بايد اكوتوريسم كنوني از منظر پايداري و خط مشي گذاري مورد بازبيني واقع شده و به چالش كشيده شود. مقاله حاضر بدين منظور با رويكردي كل نگر پس ازمرور تطبيقي اكوتوريسم در چارچوب سكوي پايداري و اقتصادي به وضعيت محيطي كشور ايران به عنوان كشوري در حال توسعه پرداخته است. در كنار اين قياس تطبيقي، «ابرخط مشي هاي زيست محيطي» مي¬توانند بعنوان عوامل مداخله گر، مبنايي به كار گرفته شوند تا « بازيگران محيط زيستي » را به چالش بكشند كه اجراي اثربخش آن¬ها پيش نيازي براي اكوتوريسم پايدار به شمار مي¬رود و نيز شيوه هاي مديريتي نويني را مي¬طلبد كه علاوه بر ملاك بدعت رويه، بايد نظارت دولتي در چارچوب اجراي صحيح وظايف بازيگران محيط زيست احساس شود و توسعه دهندگان با ديدي مسئولانه به توسعه بينديشند و منافع جامعه ميزبان¬قرباني صرفا مقدم به¬شمارآوردن اقتصاد نشود. ابرخط مشي هاي مذكور در ايران گويي فقط برروي كاغذ نقش خودرا به نحو احسن انجام مي¬دهند و در معنايي عميق در مرحله اجرا تجلي نيافته اند و اين امر تنها بدان دليل است كه يا اصلا جامه عمل براجراي آن¬ها پوشيده نشده است و يا جامه عمل بر اجراي اثربخش آن¬ها پوشيده نشده است. در اين پژوهش سعي شده است به واكاوي اين چالش¬ها پرداخته شود و راهكارهايي متناسب باسطح توسعه كشور ارائه گردد.

Conservation of nature and ecotourism have close relationship with each other, so this correlation in both should cause stable benefits in a long period of time. In order to reduce the decline in the life-cycle curve of the environment, the current ecotourism should have reviewed and challenged in terms of sustainability and policy making. The present article, with a systematic approach, after an adaptive ecotourism review in the framework of the sustainability and economic platform, studies the state of the environment of the Iran as a developing country. In addition to this comparative analogy, environmental hyper policies can be used as interfering factors to challenge environmental actors, whose effective implementation of them is a prerequisite for sustainable ecotourism. It required new management practices that, in addition to the procedure of innovation, the government control and oversight should be felt within the framework of the proper implementation of the tasks of environmental actors, and developers should think of development with a responsible vision and the community interests don t be the host of a priority counting the economy. The mentioned hyper-policy in Iran seem to have done their best on paper, and they have not been manifested at the stage of implementation. This is because they have not implemented at all or they have not implemented effectively. In this research, it has been tried to explore these challenges and provide solutions tailored to the level of development of the country.