بررسي سويه هاي پندار در رمان سمفوني مردگان بر اساس نظريات ميكائيل باختين

مقالۀ حاضر به بررسي رمان سمفوني مردگان به قلم عباس معروفي ميپردازد. معروفي با استفاده از شيوۀ جريان سيال ذهن، داستان غم انگيزي را روايت ميكند كه درك پيچيدگيهاي متني آن، به كارگيري تئوري هاي جديد در حوزۀ نقد رمان معاصر را ميطلبد. جهت درك بهتر روايتِ نامنسجمي كه شخصيتهاي رمان حكايت مي كنند، نظريات باختين در باب روايت چندآوايي و منطق گفتگو كمك شاياني خواهد كرد. بر همين اساس، ابتدا نظريات باختين به طوركلي درزمينۀ منطق گفتگو و به طور ويژه درزمينۀ رمان چندآوايي بررسي ميشود ، سپس به سراغ داستان رفته و پرسش اصلي خود را در اين محور مطرح ميكنيم: معروفي چگونه با استفاده از شيوۀ روايت جريان سيال ذهن موفق به خلق يك رمان چندآوايي شده است؟ رمان نويس در سايۀ استفاده از اين چندآوايي و قرار دادن صداهاي متقابل در كنار يكديگر، قصد داشته تا چندصدايي جامعه و زمان در نام اين رمان نشان ميدهد، معروفي از گفتمانهاي شخصيتهاي » سمفوني « خويش را به تصوير بكشد. انتخاب عنوان داستانش به عنوان ابزاري استفاده كرده كه مجموعۀ متنوعي از انواع صداهاي رايج در جامعۀ خويش را سازمان بندي كند و به كمك شيوۀ چندآوايي فرصتي براي شنيده شدن صداي روشنفكران دوران خود كه همواره سركوب مي شدند را فراهم مي آورد.