بررسي چگونگي بحث ها و مناظرات امام رضا (ع) با ساير فرقه ها و اديان در راستاي گسترش اسلام ناب

امام رضا (ع) را مي توان يكي از عالمان بنام عصر خودشان تاكنون دانست. بحث ها و مناظرات علمي امام (ع) با نمايندگان تمام اديان، مكاتب و فرقه هاي گوناگون را مي توان گواه اين مدعا دانست. روش انجام تحقيق در اين پژوهش با توجه به نوع موضوع توصيفي و تحليلي مي باشد. لذا اين پژوهش بر اساس مطالعات گسترده كتابخانه اي به بررسي ديدگاه ها و نقطه نظرات مطرح شده در كتب موجود و مقالات و نشريات در زمينه مناظرات امام رضا (ع) پرداخته شده است و هدف اصلي آن بررسي ادبي، مهارتي و محتوايي مناظرات امام رضا (ع) بوده است. كه شيوه مناظره امام رضا (ع) بر اساس سه شاخصه اصلي و محكم ادبي، مهارتي و محتوايي يكي از بي نظيرترين مناظرات در طول تاريخ اسلام و بشريت بوده است و هنوز كه هنوز است انگشت تعجب بر دهان دوست و دشمن نهاده است. مناظرات ايشان به گونه اي بوده است كه با رعايت اصول ادب و بيان داراي گيرايي بوده و طرف مقابل را به سوي خود كشانده و تحت تاثير قرار مي داده است در شرايطي كه از طرف مقابل بي اهانتي صورت مي گرفته است مصالح عام و اسلام را بر مسائل شخصي مقدم شمرده و با كنترل خويش شرايط را به نفع خود تغيير مي داده است. ايشان از مهارتهاي مختلف كلامي، فني، مخاطب شناسي، استنادي، نظام سازي، آداب فني ساختار مناظره و بسياري از موارد ديگر به طور كامل مطلع بوده و در مناظرات خود به كار مي بسته است. ايشان به لحاظ محتوايي نيز در استفاده از برهان و استدلال، تسلط بر منابع طرف مقابل، و پرورش محتواي مناظره از شگرد و مهارت خاصي برخوردار بوده به گونه اي كه بيشترين تاثير را بر طرف مقابل نهاده و زمينه ساز گروديدن مخالفان به اسلام ناب مي شده است. هدف حضرت از مناظره و به كار گرفتن آن، تنها توسعه معارف اسلامي و گسترش اسلام و وحدت و همدلي بوده است.