مروري بر پليمرهاي سوپر جاذب و كاربرد آنها در حفظ آب آبياري برخي گياهان دارويي

چكيده با پيشرفت روزافزون فعاليت¬هاي انساني، نياز به منابع نيز بيش‌تر شده است، كه با قطعيت مي¬توان گفت در ميان آن¬ها، آب ارزشمندترين منبع است. كمبود منابع آب و تنش خشكي يكي از مهم¬ترين مشكلات توليد گياهان زراعي در مناطق خشك و نيمه خشك جهان، نظير ايران است. استفاده از برخي مواد افزودني مانند پليمرهاي سوپرجاذب (هيدروژل) مي¬تواند به حفظ و ذخيره رطوبت در خاك و استفاده بهينه از منابع محدود آب كمك كند. پليمرهاي سوپرجاذب ميتوانند با جذب مقادير قابل توجه¬اي آب و افزايش قدرت نگه‌داري آب در خاك، به مرور آن را در اختيار ريشه گياه قرار دهند. اين پژوهش به منظور مطالعه¬ي مروري تأثير سوپرجاذب بر برخي خصوصيات مورفولوژي و كارآيي مصرف آب گياه رزماري و اسطوخودوس صورت گرفته است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي¬دهد كه استفاده از سوپرجاذب در شرايط تنش خشكي موجب بروز تغييراتي در خصوصيات مورفولوژيك گياه رزماري، به جز ارتفاع، مي¬¬شود. در گياه اسطوخودوس، با افزايش تنش خشكي، وزن تر ساقه، وزن تر و خشك ريشه، ابتدا افزايش و سپس كاهش يافته، همچنين درصد اسانس ابتدا كاهش و سپس افزايش مي¬يابد.