مروري بر تركيبات ثانويه و اثرات فارماكولوژيك گياه دارويي چاي

چاي سبز يا اوچا كه از برگ هاي گياه Camellia sinensis متعلق به خانواده چاييان (Theaceae) گرفته شده، گياهي است كه گل هاي سفيد رنگ و معطر دارد. چاي سبز به فراواني در كشور¬هاي آسيايي، چين و ژاپن مصرف مي¬شود كه داراي كارتنوئيد¬ها، كلروفيل، پلي ساكاريد¬ها، چربي، انواع ويتامين¬ها، عناصري مانند منگنز، روي، پتاسيم و پلي فنول¬ها است. و تحقيقات متعددي درجهت شناسايي تركيبات گياهي و خواص درماني آن انجام گرفته است. اين مطالعه مروري با هدف بررسي خواص فارماكولوژيكي، توصيف و پيشنهاد عوامل فعال فارماكولوژيكي موجود در آن جهت استفاده در تحقيقات پزشكي و دارويي آينده انجام شده است. اين مطالعه مروري با استفاده از كليد واژه هايي مانند Camellia Pharmacology, مقالات منتشر شده در پايگاه هاي اطلاعاتي همچون SID، MagIran و Civilica به دست آمده است. خواص درماني متعددي شامل تاثيرات آنتي اكسيداني، ضد جهشي، القا كننده آپوپتوزيس، ضد ديابتي، ضد التهابي، ضد سرطاني و تاثيرات ضد باكتريايي در مقالات متعدد مطرح شده است. خواص ضد سرطاني، كاهش ريسك بيماري هاي قلبي – عروقي و ديابت شيرين به تركيبات فلاونوئيدي موجود در چاي ارتباط دارد. اثر ضد توموري تركيبات مختلف گياهي از جمله ترپنوئيد-ها، لكتين¬ها، تانن¬ها، ليگنين¬ها، پلي ساكاريد، گليكوپروتئين¬هاي گياهي، پلي فنول¬هاي چاي سياه وسبز ارتباط دارد. كاربردهاي سنتي گياه چاي در درمان بسياري از بيماري ها و وجود تركيبات گياهي و دارويي ارزشمند در اين گياه مي تواند زمينه اي را براي كشف داروهاي با منشا گياهي در توليد داروهاي درمان ديابت ، سرطان و ضد التهابي به وجود آورد و كليدهايي را در انجام كارآزمايي هاي باليني در اختيار دانشمندان قرار دهد.