بررسي ارتباط بين ثبات مركزي با تعادل ايستا و پويا در دختران و پسران 9 تا 12 سال

مقدمه: تعادل يكي از اجزاي جدايي ناپذير فعاليت هاي روزانه وبخش كليدي عملكردهاي ورزشكاران وغيرورزشكاران است. اهميت و جايگاه تعادل دركليه فعاليت ها مورد بحث و غيرقابل انكاراست. اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط بين ثبات مركزي با تعادل ايستا و پويا در دختران وپسران 9 تا 12 سال در شهرستان دورود انجام شد. روششناسي: جامعه آماري پژوهش همه دانش آموزان ابتدايي شهرستان دورود بود. از بين آنها 35 نفر دختر (سن 0.85±10.03 ، قد 8/8 ±8/139 ، وزن 1/8 ±01/37) و 35 نفر پسر (سن 1.1±10.3 و قد 9/8 ±4/142و وزن 4/9 40) به صورت داوطلبانه، هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل آماري داده ها ازنرم افزار SPSS استفاده شد. جهت بررسي توزيع طبيعي داده ها، آزمون كلموگروف – اسميرنف استفاده شد. براي اندازه‌گيري تعادل ايستا و پويا به ترتيب از سيستم امتياز دهي تعادل(BESS) وتست تعادل Y وبراي اندازه گيري ثبات مركزي از تست هاي مك گيل (پل زدن طرفي و پلانك) استفاده و از آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي ارتباط بين متغيرها استفاده شد(p 0.05). نتايج: نتايج نشان داد بين تعادل پويا و ثبات مركزي دوگروه ارتباط معني‌دار بود و نيز بين تعادل ايستا و ثبات مركزي دختران و پسران ارتباط معني دار وجود داشت. بحث و نتيجهگيري: با توجه به محل قرارگيري مركز ثقل كه درناحيه مركزي بدن واقع گرديده و نيز ارتباط مستقيم بين تعادل و موقعيت مركزثقل و همچنين با بررسي تحقيقات پيشين، نتايج حاصل از اين پژوهش را مي توان چنين تحليل نمود كه علت وجود ارتباط بين ثبات مركزي و تعادل ايستا و پوياي افراد به دليل موقعيت قرارگيري مركز ثقل در ناحيه مركزي بدن است. لذا با توجه به ارتباط معني دار بين ثبات مركزي بدن وتعادل، پيشنهاد مي شود مربيان با طراحي تمريناتي درجهت تقويت عضلات ناحيه مركزي بدن، تعادل كودكان را تقويت نمايند.