بررسي ميزان همه گير شناسي ناهنجاري هاي قوس پشتي و كمري ستون مهره هاي دانش آموزان 11 تا 16 ساله آذربايجان غربي

زمينه و اهداف: ناهنجاري هاي قامتي از عوامل زمينه ساز بسياري از مشكلات جسماني است. هدف اين تحقيق تعيين ومقايسه ناهنجاريهاي قوس پشتي وكمري دانش آموزان 11 تا 16 سال استان آذربايجان غربي بود. روش شناسي: نمونه هاي تحقيق شامل 811 پسر (سن0.62±13.11) و 443 دختر (سن0.43±13.91) بود. ميزان قوس پشتي و كمري نمونه ها بااستفاده از خط كش منعطف اندازه گيري شد. داده ها براساس سن و جنس محاسبه وبراساس نورم رجبي (1389) بررسي شد. نتايج: نتايج نشان داد 6.3% پسران و 27.16% دختران داراي ناهنجاري كيفوز و 48.75 %پسران و23.53% دختران داراي ناهنجاري لوردوز بودند. براي مقايسه تفاوت هاي احتمالي ناشي از جنسيت از آزمون مجذور كاي استفاده شد. نتايج آزمون مجذور كاي براي استقلال، تفاوت معني دار بين جنسيت و سطوح كيفوز را نشان داد. بيشترين درصد مشاهده شده براي پسران برابر با 59.1% در پشت صاف وبيشترين درصد دختران برابر با 42.7% در حالت طبيعي قوس پشتي بود. درمورد لوردوز نيز نتايج آزمون مجذور كاي براي استقلال، تفاوت معني دار بين جنسيت و سطوح لوردوز نشان داد. بيشترين درصد مشاهده شده براي پسران برابر با 50.1% در كمر گود بود درحاليكه بيشترين درصد براي دختران برابر با 41.1% در قوس كمر طبيعي مي‌باشد. 23.53% دختران درمقابل 48.75% پسران به اين عارضه مبتلا بودند. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي تحقيق كنوني مويد يافته هاي قبلي در عين اطمينان بيشتر بر نتايج در شيوع عوارض قوسهاي سهمي ستون مهره ها بوده ودقت و هوشياري بيشتر خانواده‌ها و مسئولين سلامت و اولياء سيستم آموزشي را مي‌طلبد. يافته ها بطور كلي حاكي از شيوع وسيع ناهنجاري هاي قوس سهمي در ميان دانش آموزان بوده واقدامات پيشگيرانه اي را طلب مي نمايد.