ارتباط نمره آزمون غربالگري حركتي عملكردي با شاخص توده بدني در دختران

مقدمه: امروزه چاقي به عنوان يك معضل عمده بهداشت عمومي در آمده است. مطالعاتي در زمينه تاثير كم تحركي و نوع تغذيه بروي چاقي انجام شده است اما مطالعات كمي در مورد محدوديت ساختاري و عملكردي در افراد داراي اضافه وزن انجام گرفته است. آزمون غربالگري حركتي عملكردي يك روش مناسب براي ارزيابي الگو هاي حركتي پايه مي باشد كه با ارزيابي اين الگوها ميزان مستعد بودن فرد به آسيب را سنجيد. هدف از تحقيق حاضر بررسي ارتباط چاقي با ميزان مستعد بودن فرد به آسيب مي باشد . روش شناسي :تحقيق حاضر از نوع همبستگي مي باشد .جامعه ي تحقيقي حاضر را دانشجويان خوابگاه بنت الهدي شهرستان رشت و نمونه را60 دانشجو كه به صورت هدفمند انتخاب شدند،تشكيل دادند. . قد و وزن آزمودني ها و شاخص توده ي بدني (وزن (كيلوگرم)/مجذور قد(متر))محاسبه و آزمون غربالگري (FMS) از آزمودني ها گرفته شد براي بررسي ارتباط بين نمره كل آزمون غربالگري حركتي عملكردي و نمره هفت تست آن با شاخص توده ي بدني به ترتيب از روش همبستگي پيرسون و اسپيرمن استفاده شد داده ها در نسخه 16 SPSS جمع آوري شد. نتيجه: نتايج گزارش مي كند بين نمره ي كل آزمون غربالگري حركتي عملكردي و هر از كدام از تست هاي FMS با شاخص توده ي بدني ارتباط معني داري وجود ندارد. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر با نتايج حاصل از تحقيق دونكان و استنلي (2012)و(2013) كه بيان داشتند در كودكان با افزايش BMI نمره FMS كاهش ميابد هم خواني ندارد. بنا به تحقيق حاضر در بررسي مستعد بودن فرد به آسيب ،BMI نبايد لحاظ شود .توصيه مي شود تحقيقات بيشتري در اين زمينه در جامعه بزرگسالان انجام بگيرد.