بررسي ارتباط بين فعاليت بدني و اضطراب بدني اجتماعي در زنان ورزشكار

مقدمه: ورزش سودمندي هاي مضاعفي دارد به اين دليل كه به افراد كمك ميكند، احساس بهتري در مورد خود داشته باشند. بر اين اساس با حفظ فعاليت بدني منظم به تدريج از نقش انگيزاننده اضطراب بدني اجتماعي كاسته مي شود و ورزشكاران به اهداف خود در تناسب اندام مي رسند.. يافته هاي تحقيق حاضر نشان دادند كه بين اضطراب بدني اجتماعي و شاخص هاي فعاليت بدني در كل نمونه آماري ارتباط معنا داري دارند كه جهت ارتباط منفي است. بنابراين با افزايش هريك از شاخص هاي فعاليت بدني ميزان اضطرب بدني اجتماعي كاهش يافته است. روششناسي: روش تحقيق حاضر همبستگي- مقايسه اي است. جامعه ي آماري 240 نفر از زنان ورزشكار شهرستان عجبشير بود. با توجه به جدول مرگان 144 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه هاي انتخاب شده 35-30 ساله و سالم بودند. پرشسنامه هاي فعاليت بدني بك و اضطراب بدني اجتماعي هارت و همكارن (1998) بين نمونه ها پخش شد، بعد از يك هفته پرسشنامه ها جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي كلموگروف-اسميرنوف و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج: نتايج به دست آمده نشان ميدهد كه بين اضطراب بدني اجتماعي و شاخص هاي فعاليت بدني در كل نمونه آماري ارتباط معناداري دارند كه جهت ارتباط منفي است. بنابراين با افزايش هريك از شاخص هاي فعاليت بدني ميزان اضطراب بدني اجتماعي كاهش يافته است بحث و نتيجهگيري: ورزش سودمندي هاي مضاعفي دارد به اين دليل كه به افراد كمك ميكند، احساس بهتري در مورد خود داشته باشند. بر اين اساس با حفظ فعاليت بدني منظم به تدريج از نقش انگيزاننده اضطراب بدني اجتماعي كاسته مي شود و ورزشكاران به اهداف خود در تناسب اندام مي رسند