تاثير طرح ژيمناست بر تعادل ايستاي دانش آموزان پسر مقطع دوم ابتدايي

مقدمه: هدف از اين پژوهش، بررسي اجراي طرح ژيمناست بر تعادل ايستاي دانش آموزان بود. روش شناسي: پژوهش حاضر با دو گروه تجربي و كنترل همراه با طرح پيش آزمون – پس آزمون روي دانش آموزان پسر پايه دوم ابتدايي انجام گرفت. به اين منظور 32 آزمودني به صورت نمونه گيري مرحله اي از جامعه دانش آموزان پايه دوم ابتدايي انتخاب و به تعداد برابر به دو گروه تمرين ژيمناستيك و كنترل تقسيم شدند. پروتكل تمريني طرح ژيمناست پايه دوم ابتدايي مصوب معاونت تربيت بدني وزارت آموزش و پرورش بود. دانش آموزان گروه تجربي به مدت 24 هفته و هفته اي 2 جلسه به مدت 45 دقيقه برنامه طرح ژيمناست را اجرا كردند. براي سنجش تعادل ايستاي آزمودني ها از آزمون تعادل شارپند رومبرگ استفاده شد. نتايج: داده هاي حاصل پس از سنجش نرمال بودن از طريق آزمون K-S با استفاده از آزمون آماري t مستقل و وابسته در سطح معناداري 05/ 0 p تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان دهنده پيشرفت معنادار در گروه تجربي بود (000 /0=p). همچنين ميانگين نمره پس آزمون در گروه تجربي به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (007/ 0=p) بحث و نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، برنامه تمريني طرح ژيمناست موجب پيشرفت تعادل ايستاي دانش آموزان شد. از اينرو اين تحقيق اجراي طرح ژيمناست در مدارس كشور را مفيد ارزيابي مي كند.