رابطه هوش هيجاني و اضطراب (مطالعه موردي: دختران و پسران دبيرستاني شهرستان جهرم)

هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه هوش هيجاني و اضطراب در بين دانش آموزان دبيرستاني شهرستان جهرم مي باشد . روش شناسي: پژوهش حاضر بر مبناي هدف از نوع كاربردي و بر مبناي ماهيت و روش از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري شامل تعداد 1030 نفر از دانش آموزان دبيرستاني شهرستان جهرم بود كه 400 نفر (200 دختر و 200 پسر) به عنوان حجم نمونه ، با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي دردسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده هاي مورد نياز جهت محاسبه متغيرهاي تحقيق ، از ابزار پرسشنامه (پرسشنامهTMMS و پرسشنامه اضطراب بك (BAI) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي توصيفي براي توصيف فراواني و ميانگين ، انحراف معيار ، آزمون اسميرونف – كلوموگروف جهت بررسي نرمال بودن داده ها و آزمون هاي استنباطي نظير آزمون هاي رگرسيون و ضريب همبستگي پيرسون جهت بررسي رابطه و ميزان پيش بيني كنندگي ، آزمون تحليل واريانس جهت بررسي تاثير متغيرها بر يكديگر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد بين هوش هيجاني و مولفه هاي آن (توجه به احساسات ، توانايي تميز احساسات و اصلاح خلق) با اضطراب ارتباط معناداري وجود دارد . بحث و نتيجه گيري: به طور كلي نتايج نشان دهنده ارتباط معني دار بين هوش هيجاني و اضطراب دانش آموزان مي باشد. اين نتيجه با يافته هاي ميري و اكبري(1386)، Ciarrochi و همكاران(2002) و Hemmati(2015) همخواني دارد. با توجه به تحقيقات انجام شده نتيجه مي گيريم كه كاربرد ضعيف هيجان ها ممكن است به مشكلات رفتاري نظير اضطراب ، افسردگي و ... منجر شود.