تاثير 12 هفته تمرين استقامتي شدت متوسط برميزان شاخص نوروتروفيكي 4(NT-4) در هيپوكامب ناحيه راست وچپ مغزوسرم خون موش صحرايي نربالغ

مقدمه:هدف ازاين تحقيق بررسي تاثيرتمرين برميزان شاخص نوروتروفيكي4(NT-4) در هيپوكامب ناحيه راست وچپ وسرم خون موش صحرايي نر بودبراي اينكه NT-4يكي از اعضاي خانواده نوروتروفيك است و در سلول هاي گليال سيستم مهم كه كاربردهاي باليني فراواني داردودر اعصاب محيطي و مركزي ديده مي شود اين نوروتروفين در بيان ژني، بقا و تمايز رده هاي مختلف نوروني شركت دارد. نوروتروفيكي4(NT-4) موجب يك اثر اتوكرين محافظتي بر رو ي سلول ها مي شود نورون هاي آسيب ديده در ضايعات سيستم عصبي مركزي دارد. روش شناسي : براي اين پژوهش 20سر موش صحرايي با وزن حدود 200 گرم و نر از نژاد ويستار تهيه شد. موش هاي صحرايي در2گروه به ترتيب 1) گروه تمرين2) گروه بدون تمرين (شاهد)، پس از سازش حيوانات با شرايط تمرين،هر تمرين با دوره گرم شدن به مدت 5 دقيقه با سرعت 8 متر در دقيقه سپس10 دقيقه بعدي به عنوان دوره آمادگي با سرعت 10 متر در دقيقه و سپس به مدت 40 دقيقه با سرعت 22 متر در دقيقه در انتهاي هر تمرين حيوانات با سرعت 8 متر در دقيقه دوره سرد شدن را تجربه كردند. وهر روز حيوانات يك ساعت تمرين در هر هفته 5 روز تمرين براي حيوانات اعمال شد. بعد از اتمام دوره آزمايش حيوانات تحت بيهوشي كامل قرار گرفتند خونگيري ازقلب انجام شد,سپس با مايع سرم فيزيولوژيك پرفيوژ شده مغز حيوانات تحت شرايط آزمايشگاهي جراحي شده و هيپوكامپ آنها بصورت دو طرفه خارج شد. اندازه گيري NT-4با استفاده از كيت الايزا صورت گرفت. بحث ونتيجه گيري:نتايج اين تحقيق نشان داد12هفته تمرين تاثير معني داري بر روي شاخص نوروتروفيكي4(NT-4)در سرم خون وبافت هيپوكامپ دوطرفه مغز نشان نداد..يافتهاي اين تحقيق نشان داد كه برخلاف تصوراين نوروتروفيك با تمرين ورزشي نه تنها افزايش نيافت بلكه كاهش نا محسوسي نسبت به گروه كنترل داشته وباتوجه به اينكه اين نوروتروفيك خواص ترميمي براي آسيب وبيماري دارد تمرين استقامتي متوسط كاهش جزئي در اين فاكتور ايجاد كرده كه از فرضيه استرس مثبت ورزش برا كاهش عوامل خطرزاي سلامتي حمايت مي كند. NT-4يك عضو از خانواده پروتئيني نوروتروفين ها است كه باعث تسهيل عصب زايي، حفظ عصب,توليد عصب ، بقاي سلولي، شكل پذيري سيناپس،مي شود مي توان نتيجه گرفت كه ورزش استقامتي شدت متوسط و 12هفته اي سازگاري مناسب ايجاد كرده و با توجه به خصوصيت ترميمي اين پروتيين كه داردو درموارد التهابي وبيماري ها افزايش مي يابد تمرين ورزشي نتنها باعث افزايش اين پروتين نشده بلكه اثر كاهنده جزئي نيز داشته است.اين فاكتوربرخلاف BDNFكه دراكثر تحقيقات با ورزش افزايش مي يابد تغييرمعني داري نداشته است نشان داده شده است كه ورزش به عنوان يك تحريك مثبت منجر به ارتقاي شكل پذيري سيناپسي در مغز مي شود.