تاثير يك دوره آب درماني بر سطوح كمرين در مردان مبتلا به ديابت نوع دو

زمينه و هدف: با توجه به نقش مهم كمرين در التهاب و متابوليسم گلوكز و نيز بالا بودن سطوح خوني آن در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو و همچنين احتمال تعديل سطوح كمرين بر اثر آب درماني، پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير 12 هفته تمرين در آب بر سطوح كمرين در مردان مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. روش بررسي: بيست و هشت نفر مرد مبتلا به ديابت نوع دو با ميانگين سني 66/ 3±54/ 50 سال و نمايه توده بدني 93 /1±22 /27 كيلو گرم بر متر مربع بر اساس معيارهاي ورود به مطالعه به عنوان آزمودني هاي اين تحقيق نيمه تجربي انتخاب شدند و سپس به طور تصادفي به دو گروه كنترل (13=تعداد) و تجربي (15=تعداد) تقسيم شدند. آزمودني‏هاي گروه تجربي به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته) در تمرينات آب درماني شركت كردند. سطوح سرمي كمرين، درصد چربي بدن، نسبت دور كمر به دور باسن، نمايه توده بدن و قند خون ناشتا قبل و بعد از 12 هفته تمرين در آب اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آنكوآ تجزيه و تحليل شدند. نتايج: درصد چربي بدن (001 /0 =P)، نسبت دور كمر به دور باسن (011 /0=P)، نمايه توده بدن (001/ 0=P) و سطوح سرمي كمرين (044/ 0=P) در گروه تجربي پس از 12 هفته تمرينات آب درماني در مقايسه با گروه كنترل به طور معني‌داري كاهش يافت، اما قند خون ناشتا تغيير معني داري نداشت (137/ 0=P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد يك دوره 12 هفته اي آب درماني مي تواند با كاهش سطوح كمرين و بهبود تركيب بدن نقش مهمي در بهبود بيماري ديابت نوع دو داشته باشد.