تاثير هشت هفته تمرينات تركيبي بر تعادل زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يا به اختصار بيماري ام اس، يك بيماري التهابي سيستم عصبي است كه در آن ميلين دچار تخريب شده و آكسون تحليل مي رود . شواهد قوي مبني بر اثرات مثبت فعاليت ورزشي بر روي قابليت جسماني در اين بيماران وجود دارد. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرينات تركيبي بر ميزان خستگي و تركيب بدني زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس ميباشد. روش شناسي:  اين پژوهش نيمه تجربي و كاربردي ميباشد. جامعه آماري 16 نفر از زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با درجه ناتواني جسماني خفيف تا متوسط (EDSS≤5) بودند كه به شيوه هدفمند به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 45 تا 60 دقيقه تمرينات تركيبي (تمرينات ايروبيك و تمرين با كش تراباند و تمرينات وزن بدن و بند هاي تي آر ايكس) انجام دادند. براي ارزيابي شدت خستگي از پرسشنامه شدت خستگي، و  براي سنجش شاخص توده بدني و درصد چربي بدن از دستگاه بادي فت آنالايزر استفاده گرديد و براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمونهاي تي مستقل و تي همبسته استفاده شد. يافته ها: نتايج آماري نشان داد كه شدت خستگي در گروه تمرين نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري داشته است  (p 0.05) بحث و نتيجه گيري:  با توجه به نتايج به نظر ميرسد تمرينات تركيبي به ويژه با كش و تي آر ايكس استفاده شده در اين تحقيق در كاهش شدت خستگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس تاثيرگذار است اما اين تمرينات در تغيير تركيب بدن اين بيماران تاثيرگذار نيست كه دليل آن ممكن هست مدت زمان كم (8 هفته) براي تغيير در تركيب بدن باشد.