بررسي تاثير 8 هفته تمرين بي هوازي بربرخي فاكتورهاي امادگي جسماني در دانش آموزان دخترواليباليست

مولتيپل اسكلروزيس (ام اس) يك بيماري خود ايمني التهاب مزمن سيستم عصبي مركزي (CNS) است. اين بيماري با التهاب، دميلينه شدن، تخريب آكسوني مشخص مي شود. تقريبا 84% افراد مبتلا به ام اس اختلال تعادل دارند و 61% از آن ها حداقل يك بار افتادن را تجربه كرده اند، كه از اين ميان 17% برخي از انواع شكستگي ها را دارند. اختلالات تعادلي و حركتي كيفيت زندگي افراد مبتلا به ام اس را تحت تاثير قرار مي دهند. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرينات تركيبي بر ميزان تعادل زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مي باشد. روش شناسي: اين پژوهش نيمه تجربي و كاربردي مي باشد. جامعه آماري 16 نفر از زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با درجه ناتواني جسماني خفيف تا متوسط (EDSS≤5) بودند كه به شيوه هدفمند به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 45 تا 60 دقيقه تمرينات تركيبي (تمرينات ايروبيك و تمرين با كش تراباند و تمرينات وزن بدن و بند هاي تي آر ايكس) انجام دادند. براي بررسي تعادل افراد از آزمون تعادل برگ (BBB) و آزمون بلند شدن و رفتن زماندار (TUG) استفاده شد. يافته ها: نتايج آماري مطالعه حاضر نشان داد كه بعد از اتمام پروتكل تمريني مقياس تعادل برگ (BBS) و بلند شدن و رفتن زمان دار (TUG) در گروه تمرين نسبت به گروه كنترل بهبود معني داري داشته است(p 0.05). بحث و نتيجه گيري: طبق نتايج اين مطالعه، تمرينات تركيبي استفاده شده در اين تحقيق، باعث بهبود تعادل افراد شده است. بنابراين اين تمرينات مي تواند به عنوان يك روش درماني غير تهاجمي، عامل موثري در افزايش تعادل به افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس توصيه شود.