اثر برنامه تمرينات مبتني بر پرش، بر عوامل بدني و مهارت بنيادي انتقالي دانش آموزان 9-8 سال دختر

هدف اين پژوهش بررسي اثر برنامه تمرينات مبتني بر پرش، بر عوامل بدني و مهارت بنيادي انتقالي دانش آموزان 9-8 سال دختر بود. 60 دانش آموزان دختر با دامنه سني 9-8 سال آزمودني هاي اين پژوهش بودند كه به صورت نمونه گيري تصادفي از بين 92 دانش آموز مدارس غزالي و سميه شهرستان تالش در سال تحصيلي (95-1394) انتخاب شدند. آزمودني ها داراي سلامت كامل جسماني بوده و در هيچ فعاليت ورزشي ديگري جز در مدرسه شركت نمي كردند. پس از شرح هدف آزمودني هاي مورد نظر در دو گروه 30 نفره كنترل و تجربي به طور تصادفي تقسيم شدند. در گروه تجربي آزمودني ها تمرينات مبنتي بر پرش را انجام دادند. قبل و پس از 8 هفته تمرينات مبتني بر پرش، متغيرهاي تركيب بدن (درصد چربي، وزن بدون چربي و شاخص توده بدن)، آمادگي جسماني (توان انفجاري، سرعت حركت، تعادل و چابكي) و مهارت بنيادي انتقالي هر دو گروه اندازه گيري و ثبت شد. توان انفجاري توسط آزمون پرش عمودي، سرعت حركت توسط آزمون دوي 10 متر سرعت و چابكي توسط آزمون دوي 9×4 اندازه گيري و تعادل توسط آزمون تعادل لك لك اندازه گيري شد. مهارت بنيادي انتقالي آزمودني ها نيز به وسيلة تست الريخ ويرايش دوم (TGMD-2) ارزيابي شد. تمرينات گروه تجربي به مدت 8 هفته، 2 جلسه در هفته و به مدت 10 دقيقه در هفته اول و تا 30 دقيقه در هفته هشتم همراه گرم و سرد كردن صورت پذيرفت. تمرينات شامل جستن ها، لي لي كردن، پرش ها، جهيدن ها، طناب زني، لي گام ها، پرش هاي كوتاه جفتي و انواع بازي ها بود. براي تجزيه تحليل يافته ها از آزمون t وابسته براي تغييرات درون گروهي و از آزمون t مستقل براي تفاوت هاي بين دو گروه با سطح معني داري (P 0/05) استفاده شد.نتايج پژوهش حاضر نشان داد برنامه ي تمرين مبتني بر پرش (مقايسه ي پيش و پس آزمون) موجب افزايش معني داري در شاخص توده بدن، توده بدون چربي بدن، تعادل، توان انفجاري و مهارت هاي بنيادي انتقالي و كاهش زمان چابكي و سرعت آزمودني ها شده بود(p 0/05)، اما در درصد چربي بدن تغيير معني داري ديده نشد(pgt;0/05). در مقايسه ي بين دو گروه نيز افزايش معني داري در شاخص توده بدن، توده بدون چربي بدن، تعادل، توان انفجاري و مهارت هاي بنيادي انتقالي و كاهش زمان سرعت آزمودني ها گروه تجربي نسبت به كنترل مشاهده شد (p 0/05)، اما در متغير چابكي تفاوت معني داري بين دو گروه ديده نشد(pgt;0/05)نتايج به دست آمده نشان داد كه هشت هفته تمرينات مبتني بر پرش بر افزايش شاخص توده بدن، توده بدون چربي بدن، تعادل، توان انفجاري و مهارت هاي بنيادي انتقالي و نيز بهبود و سرعت دانش آموزان 9-8 ساله اثرگذار بوده اما بر چابكي و درصد چربي بدن اثر معني داري ندارد.